Malarz, rzeźbiarz, poeta działający we Francji. Studiował w Instytucie Sztuk Plastycznych w Poznaniu na wydziale grafiki pod kierunkiem prof. J. Wronieckiego (1935-39). Od najmłodszych lat zdobywał liczne nagrody i wyróżnienia, w roku 1939 za cykl drzeworytów ilustrujących sonety Michała Anioła otrzymał stypendium od rządu włoskiego, jednak wybuch wojny uniemożliwił artyście wyjazd do Włoch. Brał udział w kampanii wrześniowej, później we francuskiej. W roku 1940 trafił do oflagu w Austrii, gdzie aktywnie uczestniczył w obozowym życiu kulturalnym. Po zakończeniu wojny osiadł w podparyskim miasteczku Beynes. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym (pierwsza wystawa, w jakiej brał udział to Salon Młodej Rzeźby w Paryżu w 1948 roku), niejednokrotnie reprezentując Francję w międzynarodowych konkursach i wystawach (Biennale w Sao Paulo, 1955; Art From France w Ameryce Północnej, 1956). Miał wiele wystaw indywidualnych, z których wymienić należy przede wszystkim retrospektywę w Muzeum Malarstwa i Rzeźby w Grenoble (1965). W tym też samym roku artysta otrzymał w tytuł Kawalera Sztuki i Literatury. Zajmował się przede wszystkim rzeźbą - w kamieniu, drzewie, metalu oraz innych mediach. Jest też autorem kilku pomników (np. w Limoges, Beynes). Jego rzeźba Puchacz znajduje się w zbiorach paryskiego Muzeum Rzeźby Nowoczesnej.