W latach 1950-56 studiowała w warszawskiej ASP w Warszawie na Wydziale Grafiki w pracowni prof. Tadeusza Kulisiewicza. Po studiach rozpoczęła pracę w rodzimej akademii jako pedagog. W latach 1956-74 była asystentem, adiunktem i docentem na Wydziale Malarstwa. Od 1975 r. prowadziła pracownię malarstwa na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP.
W 1990 r uzyskała tytuł profesora a w 1996 r profesora zwyczajnego.
Malarstwo Makowskiej jest dynamiczne, przepełnione kolorem. Artystka inspiracje odnajduje w krajobrazach i obserwacji natury. Artystka prowadzi własny dialog z tradycją i naturą. Z wnikliwą obserwacją i interpretacją, z naturalną radością malowania widzialnego świata i pragnieniem znalezienia dla swych wzruszeń odpowiedniego wyrazu, sięga po tradycyjny warsztat, środki malarskie umożliwiające jej budowanie indywidualnego świata.