Edmund Cieczkiewicz studia plastyczne odbywał w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1887-1895 i 1897-1898 pod kierunkiem F. Cynka, F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza oraz Leona Wyczółkowskiego. W 1901 roku zaczął pracować jako urzędnik kolejowy i osiadł na prowincji. Malował wtedy, na zamówienie dyrekcji kolei galicyjskiej, hale dworcowe w Nowym Sączu i Tarnowie. Pierwsza wojna światowa przerwała prace malarskie na dworcu w Salzburgu. Po I wojnie światowej malował głównie pejzaże z okolic Beskidu i Podhala. W twórczości artysty obok pejzaży górskich spotyka się także widoki Polesia, Wołynia i Puszczy Białowieskiej, ilustrował także książki i czasopisma humorystyczne. Wystawiał we Lwowie w 1897 roku i w 1935 w Sosnowcu. W 1959 roku odbyła się w Nowym Sączu wystawa pośmiertna, na której zgromadzono 111 prac.
olej, płyta; 32 x 39,5 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: Edmund Cieczkiewicz
Edmund Cieczkiewicz studia plastyczne odbywał w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1887-1895 i 1897-1898 pod kierunkiem F. Cynka, F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza oraz Leona Wyczółkowskiego. W 1901 roku zaczął pracować jako urzędnik kolejowy i osiadł na prowincji. Malował wtedy, na zamówienie dyrekcji kolei galicyjskiej, hale dworcowe w Nowym Sączu i Tarnowie. Pierwsza wojna światowa przerwała prace malarskie na dworcu w Salzburgu. Po I wojnie światowej malował głównie pejzaże z okolic Beskidu i Podhala. W twórczości artysty obok pejzaży górskich spotyka się także widoki Polesia, Wołynia i Puszczy Białowieskiej, ilustrował także książki i czasopisma humorystyczne. Wystawiał we Lwowie w 1897 roku i w 1935 w Sosnowcu. W 1959 roku odbyła się w Nowym Sączu wystawa pośmiertna, na której zgromadzono 111 prac.