Uczestniczył w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej urządzonej w Warszawie w 1959 r. Inspiracji dla swej twórczości malarskiej poszukiwał w tym okresie w naturze, jednak soje wrażenia poddawał daleko idącej transformacji W latach 60. poszukiwał własnych środków wyrazu w ramach sztuki informel; żywiołowość i spontaniczność malarskiego gestu, zderzenia mocnych barw i zróżnicowane efekty fakturowe stały się podstawą jego języka plastycznego. Zaczął wprowadzać wtedy do swojego malarstwa mocne szerokie pasy, poziome lub pionowe, które kontrastował z zadomowionymi już w jego obrazach ażurowymi, pajęczymi strukturami reliefowymi. Podejmował eksperymenty technologiczne, wzbogacał i różnicował fakturę obrazów by przemienić bierną materię plastyczną w pulsujące życiem dzieło.