Oddanie metafizyki pejzażu uzyskuje Nowosielski przez stosowanie dużych, monochromatycznych plam barwnych zieleni i ugrów i ich skontrasowanie z wątłą, różową nitką biegnącej w głąb drogi. Dekoracyjność kompozycji emanuje swoistą ciszę pejzażu, której nie zakłóca żaden głośniejszy dźwięk.