Alfons Mazurkiewicz, jeden z niewątpliwie najwybitniejszych przedstawicieli tzw. "Szkoły wrocławskiej", był artystą bardzo konsekwentnie dążącym do syntezy i osiągnięcia własnej plastycznej wizji. Na początku lat 60. XX w., czerpiąc inspiracje z przyrody i krajobrazu, posługiwał się geometryzującymi formami tworzącymi specyficzną konstrukcję sugerującą nieokreśloną budowlę lub pejzaż.
Prezentowany obraz jest przykładem kolejnego etapu na artystycznej drodze malarza dążącego konsekwentnie do osiągnięcia abstrakcyjnych, często dynamicznych i fakturowych kształtów, którymi wypowiadał się w ostatnim okresie życia.
olej, płótno
80 x 100 cm
na odwrocie na blejtramie nalepki: - 1. BWA Wrocław z danymi obrazu i nr kat. 1976 poz. 94; - 2. ...WYSTAWA OKRĘGOWA 62 (mocno uszkodzona)
Obraz wystawiany i opisany:
- Okręgowa Wystawa Plastyki, ZPAP, BWA, Wrocław 1962, katalog poz. 52, il.;
- Współczesne Malarstwo Wrocławskie III, Alfons Mazurkiewicz, Muzeum Śląskie, Wrocław 1964, kat. poz. 26;
- Mariusz Hermansdorfer, Alfons Mazurkiewicz, BWA, Wrocław 1976, s. 100, kat. poz. 94.
Alfons Mazurkiewicz, jeden z niewątpliwie najwybitniejszych przedstawicieli tzw. "Szkoły wrocławskiej", był artystą bardzo konsekwentnie dążącym do syntezy i osiągnięcia własnej plastycznej wizji. Na początku lat 60. XX w., czerpiąc inspiracje z przyrody i krajobrazu, posługiwał się geometryzującymi formami tworzącymi specyficzną konstrukcję sugerującą nieokreśloną budowlę lub pejzaż.
Prezentowany obraz jest przykładem kolejnego etapu na artystycznej drodze malarza dążącego konsekwentnie do osiągnięcia abstrakcyjnych, często dynamicznych i fakturowych kształtów, którymi wypowiadał się w ostatnim okresie życia.