Przez długie lata mieszkał w Wiedniu. Stamtąd na rok wyjechał do Paryża (1911), a później trzykrotnie do Palestyny (1924, 1929, 1932), gdzie w 1936 osiedlił się na stałe. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
W swojej twórczości - która od malarstwa secesyjno-symbolicznego, poprzez utrzymane w konwencji realistycznej portrety i sceny rodzajowe ewoluowała aż po pejzaże wykazujące związek z malarstwem postimpresjonistycznym. Widok rozpościera się na niczym nie ograniczone przestrzenie lekko falistego krajobrazu, w którym po lewej stronie kompozycji umieszczony został niewielki dom. Drzewa z szerokimi niskimi koronami sugerują nieznaczny spadek terenu w stronę prawą. Pejzaż kontemplacyjny, cichy, stonowany, prawie monochromatyczny w kolorystyce, zawężonej do ugrów, żółcieni i świeżej zieleni jest jednocześnie niezwykle bogaty w odcienie tychże barw.
Olej, płótno naklejone na tekturę i płótno; 32,5 x 39,5 cm
Sygnowany p. g.: Wilh. Wachtel | Talpiot 29
Przez długie lata mieszkał w Wiedniu. Stamtąd na rok wyjechał do Paryża (1911), a później trzykrotnie do Palestyny (1924, 1929, 1932), gdzie w 1936 osiedlił się na stałe. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
W swojej twórczości - która od malarstwa secesyjno-symbolicznego, poprzez utrzymane w konwencji realistycznej portrety i sceny rodzajowe ewoluowała aż po pejzaże wykazujące związek z malarstwem postimpresjonistycznym. Widok rozpościera się na niczym nie ograniczone przestrzenie lekko falistego krajobrazu, w którym po lewej stronie kompozycji umieszczony został niewielki dom. Drzewa z szerokimi niskimi koronami sugerują nieznaczny spadek terenu w stronę prawą. Pejzaż kontemplacyjny, cichy, stonowany, prawie monochromatyczny w kolorystyce, zawężonej do ugrów, żółcieni i świeżej zieleni jest jednocześnie niezwykle bogaty w odcienie tychże barw.