Studia artystyczne odbył w l. 1920-21 w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego we Wrocławiu pod kierunkiem O. Müllera, członka grupy Die Brücke. Naukę kontynuował w l. 1921-24 w krakowskiej ASP u J. Pankiewicza. Razem z Komitetem Paryskim, którego był współzałożycielem, wyjechał w 1924 r. do Paryża. W 1931 r. powrócił do kraju inicjując rozwój nurtu kolorystycznego w polskim malarstwie międzywojennym. Po II wojnie światowej został mianowany profesorem warszawskiej ASP; w l. 1955-57 wykładał w WSSP w Sopocie. Sztuka Cybisa wywodzi się z francuskiego postimpresjonizmu; zasadniczy wpływ na postawę artysty wywarły estetyczne koncepcje Cézanne`a i Bonnarda. Artysta dążył do stworzenia malarstwa o uniwersalnych walorach estetycznych i wysokim poziomie warsztatowym; wyznacznikiem "dobrego malarstwa" było dla niego wykreowanie kompozycji akcentującej powierzchnię płótna, doskonałe zestrojenie jakości kolorystycznych i uwydatnienie nasyconej światłem materii malarskiej. Estetyka kapistowska zakładała autonomię obrazu polegającą na odejściu od iluzjonistycznego naśladownictwa natury; relacje między przedmiotami dostarczały jedynie pretekstu do rozwijania barwnych harmonii, smakowania koloru i analizowania efektów fakturalnych. Bezwzględny prymat w twórczości Cybisa zdobyła kameralna tematyka - martwa natura, pejzaż i akt. Oferowany obraz należy do niewielu zachowanych wczesnych prac artysty powstałych w Paryżu. Kolorystyczną dominantę stanowi w nim zestawienie zieleni i różów. Charakterystyczna dla sztuki Cybisa jest także faktura budowana krótkimi, poziomymi i pionowymi pociągnięciami pędzla, które tworzą efekt optycznej migotliwości. Analogię stylistyczną dostarcza pochodzący również z 1928 r. obraz "Łąka (Pejzaż z Moret)" repr. w katalogu retrospektywnej wystawy Cybisa zorganizowanej w Zachęcie w 1997 (s. 127).