Studia artystyczne odbył w l. 1906-1908 w warszawskiej SSP pod kierunkiem K. Stabrowskiego; naukę kontynuował w l. 1909-1912 w krakowskiej ASP u J. Pankiewicza. Po raz pierwszy pokazał swe prace pw 1909 r. w krakowskim TPSP i warszawskim TZSP. W Zachęcie wystawiał także w l. 1911-1912. W 1912 r. zamieszkał na stałe w Paryżu, gdzie uzupełnił studia w pracowni A. Deraina. Utrzymywał kontakty z elitą artystyczną Paryża, m.in. z G. Apollinairem, A. Salmonem, M. Vlaminckiem i P. Picassem. W 1913 r. malował w Bretanii, w następnym roku w Hiszpanii. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych, Jesiennym i Tuileries. Prezentował swą twórczość także w paryskich galeriach, m.in. Guillaume, Druet i Callot. Odbył szereg podróży po Europie; od 1925 r. często odwiedzał Algierię, gdzie przeżył okres II wojny światowej. Do Paryża powrócił w 1965 r. Powstałe we wczesnej fazie twórczości Mondzaina pejzaże z południowej Francji i martwe natury ujawniają silny wpływ sztuki Cézanne`a. Artysta czerpał inspiracje także z malarstwa Deraina, tworząc kompozycje o zgeometryzowanych, addytywnie zestawianych formach utrzymane w mrocznej, wąskiej tonacji kolorystycznej. W l. 1920. malował wielofiguralne, alegoryczne sceny i portrety przestylizowane na wzór malarstwa włoskiego quattrocenta. Z czasem Mondzain zdecydowanie rozjaśnił paletę. Ciepła kolorystyka oddająca słoneczną aurę południowych rejonów Francji cechuje oferowany obraz pochodzący z 1926 r. Dzieło jest reprezentatywne dla postkubistycznej fazy twórczości artysty; znamienny jest tu linearyzm form architektonicznych obwiedzionych delikatnym konturem. Iluzję głębi przestrzennej mrocznego wnętrza, do którego wprowadza arkada domu, dopełnia ucieczka przestrzeni krajobrazu w głąb, ku zwieńczonemu krzyżem wzgórzu. Analogiczne cechy stylistyczne wykazuje "Pejzaż z drzewami" (ok. 1922-25) repr. w katalogu wystawy "Kisling i jego przyjaciele" (Muzeum Narodowe w Warszawie 1996, s. 104, il. 21) oraz "Aleja w parku" (1925) repr. w katalogu kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków (Muzeum Narodowe w Warszawie 1992, s. 165).
olej, płótno, 73 x 60,5
sygn. p.d.: Mondzain./1926.
Studia artystyczne odbył w l. 1906-1908 w warszawskiej SSP pod kierunkiem K. Stabrowskiego; naukę kontynuował w l. 1909-1912 w krakowskiej ASP u J. Pankiewicza. Po raz pierwszy pokazał swe prace pw 1909 r. w krakowskim TPSP i warszawskim TZSP. W Zachęcie wystawiał także w l. 1911-1912. W 1912 r. zamieszkał na stałe w Paryżu, gdzie uzupełnił studia w pracowni A. Deraina. Utrzymywał kontakty z elitą artystyczną Paryża, m.in. z G. Apollinairem, A. Salmonem, M. Vlaminckiem i P. Picassem. W 1913 r. malował w Bretanii, w następnym roku w Hiszpanii. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych, Jesiennym i Tuileries. Prezentował swą twórczość także w paryskich galeriach, m.in. Guillaume, Druet i Callot. Odbył szereg podróży po Europie; od 1925 r. często odwiedzał Algierię, gdzie przeżył okres II wojny światowej. Do Paryża powrócił w 1965 r. Powstałe we wczesnej fazie twórczości Mondzaina pejzaże z południowej Francji i martwe natury ujawniają silny wpływ sztuki Cézanne`a. Artysta czerpał inspiracje także z malarstwa Deraina, tworząc kompozycje o zgeometryzowanych, addytywnie zestawianych formach utrzymane w mrocznej, wąskiej tonacji kolorystycznej. W l. 1920. malował wielofiguralne, alegoryczne sceny i portrety przestylizowane na wzór malarstwa włoskiego quattrocenta. Z czasem Mondzain zdecydowanie rozjaśnił paletę. Ciepła kolorystyka oddająca słoneczną aurę południowych rejonów Francji cechuje oferowany obraz pochodzący z 1926 r. Dzieło jest reprezentatywne dla postkubistycznej fazy twórczości artysty; znamienny jest tu linearyzm form architektonicznych obwiedzionych delikatnym konturem. Iluzję głębi przestrzennej mrocznego wnętrza, do którego wprowadza arkada domu, dopełnia ucieczka przestrzeni krajobrazu w głąb, ku zwieńczonemu krzyżem wzgórzu. Analogiczne cechy stylistyczne wykazuje "Pejzaż z drzewami" (ok. 1922-25) repr. w katalogu wystawy "Kisling i jego przyjaciele" (Muzeum Narodowe w Warszawie 1996, s. 104, il. 21) oraz "Aleja w parku" (1925) repr. w katalogu kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków (Muzeum Narodowe w Warszawie 1992, s. 165).