Od 1902 r. studiował w SSP i na Politechnice Warszawskiej. W 1907 wyjechał do Paryża, gdzie rozpoczął naukę w Académie "La Palette". Często wystawiał na paryskich Salonach, utrzymywał bliskie kontakty z krytykiem A. Salmonem, który propagował jego malarstwo. Wystawiał w najsłynniejszych galeriach Paryża: Drouet (1911), Zborowski (1923) i Zak (1928, 1933). Do kręgu przyjaciół Haydena należała czołówka ówczesnej bohemy artystycznej: P. Picasso, H. Matisse, M. Jacob, J. Metzinger. Wczesne prace malarza były bliskie konwencji wczesnego kubizmu, często stosował technikę kolażu. Od lat 20-tych uprawiał malarstwo realistyczne, dla którego istotne były walory dekoracyjne.