W latach 1949–1955 studiował w warszawskiej akademii pod kierunkiem A. Nachta - Samborskiego. Debiutował w roku 1955 w galerii Arsenał. Od 1958 r. prowadził pracownię malarstwa w macierzystej uczelni. Artysta należy do najwybitniejszych reprezentantów abstrakcji niegeometrycznej w polskim malarstwie powojennym. Obrazy jego, przypominające formy biologiczne, charakteryzują się bogactwem faktury i kolorystyki. Przez kilka dekad niemal wszystkie swoje prace tytułował Pejzaż, zmieniając tylko daty i numery. Począwszy od końca lat 50. uprawiał malarstwo w typie informel, które cechowała niemal alchemiczna formuła malarskiej powierzchni, by z czasem zyskać na kolorystycznej jednoznaczności. Jedną z najważniejszych inspiracji artysty w późniejszym okresie twórczości pozostawała dalekowschodnia kaligrafia. Ważniejszy stał się dla niego malarski gest, niż skomplikowane procesy chemiczne. Ziemski miał wiele wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział również w licznych wystawach zbiorowych. W 1979 roku otrzymał nagrodę im. Jana Cybisa. Prace jego znajdują się m.in. w zbiorach muzeów narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu i w Gdańsku, w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w wielu innych kolekcjach publicznych i prywatnych w kraju i za granicą.