Studia artystyczne odbył w okresie I wojny światowej w Berlinie pod kierunkiem L. Corintha. W 1933 r. osiadł w Paryżu, gdzie związał się z kręgiem M. Kislinga. Uczestniczył w paryskich Salonach, wystawiał w Amsterdamie, Brukseli i Honfleur. Indywidualne pokazy twórczości artysty odbyły się w Łodzi, Berlinie, Helsinkach, Nowym Jorku, Jerozolimie i Zurychu. Malarstwo Szretera mieści się w nurcie postimpresjonizmu; artysta malował portrety i sceny we wnętrzu zbliżone stylistycznie do ekspresjonistycznego nurtu "École de Paris" (por. M. Waldman, ?Z. Schreter. Un peintre de Montparnasse", Paris 1976). Utrwalał także rozsłonecznione pejzaże południowych rejonów Francji i Hiszpanii. Stosował szeroką gamę nasyconych barw; formę budował zamaszystym duktem pędzla urozmaicając fakturę impastami. W prezentowanym pejzażu iluzję rozległej przestrzeni budują spiętrzone, horyzontalnie rozciągnięte plany wyznaczone tonami zieleni, żółcieni i błękitów. Sumarycznie zaznaczone trójkąty przysadzistych stogów dopełnia fioletowa plama wiatraka górującego na horyzoncie. Zbliżony stylistycznie "Pejzaż z brzegiem morza" repr. jest w katalogach wystaw ?Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków" (Muzeum Narodowe w Warszawie 1992, s. 183) i "Ecole de Paris. Artyści żydowscy z Polski w kolekcji Wojciecha Fibaka (Muzeum Historii Miasta Łodzi 1998-1999, il. 118).