Zygmuntowicz, a właściwie - Czesław Wasilewski, to popularny w okresie międzywojennym war-szawski malarz, autor obrazów o tematyce rodzajowej inspirowanych płótnami Kossaka, Brandta, Chełmońskiego, Wierusza-Kowalskiego czy Fałata. Był samoukiem; wprawdzie w 1911 zapisał się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, ale o jego studiach nic bliżej nie wiadomo. Być może (1913-1917) uczęszczał do pracowni Wojciecha Kossaka, dla którego później, na początku lat dwudziestych, przygotowywał podmalówki do obrazów. Uczestniczył w wystawie w Lublinie (1922), wystawiał na Salonach warszawskiej Zachęty (1925, 1926, 1927), w Katowicach (1926), Częstochowie (1927), Gdyni (1929), Kaliszu (1931), Poznaniu (1928, 1931). Malował przede wszystkim liczne zaprzęgi, sanny, wyjazdy na polowania, wypadki w podróży, ułanów na patrolu, łosie i dziki w lesie. Rzadziej malował kwiaty i martwe natury. W latach 30. swoje prace sygnował także "Zygmuntowicz", stawia-jąc przed nazwiskiem inicjał I. lub F., co sugeruje imię Ignacy lub Franciszek.