W l. 1891 -1895 studiował w krakowskiej SSP, najpierw u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, później w pracowni L. Wyczółkowskiego. W l. 1901 i 1902 kontynuował naukę w Rzymie i Florencji. W 1907 r. rozpoczął pracę w krakowskiej ASP, z którą związał się do końca życia; trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Po 1908 r. twórczość skoncentrował głównie na problemach luminizmu malując w manierze postimpresjonistycznej. W okresie międzywojennym zasłynął jako malarz portretów i aktów. Od 1915 r. malował przede wszystkim rozsłonecznione kalwaryjskie pejzaże i martwe natury.

Prezentowany pejzaż ma cechy pierwotnego szkicu. Sposób malowania płynnym granatowym konturem przypomina obrazy z lat 1925-30, takie jak Pejzaż ze stawem i karpiami z 1925 czy Pejzaż z 1930, publikowane w katalogu wystawy "Pejzaże Wojciecha Weissa", Muzeum Narodowe w Kielcach, 1985, poz. 196 i 206 (il. 128, 104)

62
Wojciech WEISS (1875 Leorda w Rumunii-1950 Kraków)

PAŹDZIERNIK, ok. 1920-30

Olej, płótno 47 x 66 cm
Sygnowany l.d.: W Weiss
Na blejtramie dwie nalepki papierowe: 1. piórem: Wojciech Weiss | 10 | Październik; 2. druk: 10


* droit de suite

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

W l. 1891 -1895 studiował w krakowskiej SSP, najpierw u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, później w pracowni L. Wyczółkowskiego. W l. 1901 i 1902 kontynuował naukę w Rzymie i Florencji. W 1907 r. rozpoczął pracę w krakowskiej ASP, z którą związał się do końca życia; trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Po 1908 r. twórczość skoncentrował głównie na problemach luminizmu malując w manierze postimpresjonistycznej. W okresie międzywojennym zasłynął jako malarz portretów i aktów. Od 1915 r. malował przede wszystkim rozsłonecznione kalwaryjskie pejzaże i martwe natury.

Prezentowany pejzaż ma cechy pierwotnego szkicu. Sposób malowania płynnym granatowym konturem przypomina obrazy z lat 1925-30, takie jak Pejzaż ze stawem i karpiami z 1925 czy Pejzaż z 1930, publikowane w katalogu wystawy "Pejzaże Wojciecha Weissa", Muzeum Narodowe w Kielcach, 1985, poz. 196 i 206 (il. 128, 104)