Uczył się w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy a następnie w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Pruszkowskiego i Kotarbińskiego. Po wojnie związany z komunistycznymi pismami propagandowo- satyrycznymi. Stylistyka malarstwa artysty uformowana została w klimacie niemieckiego ekspresjonizmu i Nowej Rzeczowości. Tematyka katastroficzna, skrajnie pesymistyczna wymowa dzieł artysty, ma swoje źródło w osobistych przeżyciach z czasów rewolucji w Rosji i II wojny światowej. Pod koniec życia namalował Czerwony autobus - metaforyczny obraz, w którym dosadnie skrytykował koszmar życia w PRL-u.
Tusz, papier;
31,2 x 21 cm w świetle passe-partout
Sygnowany p.d.: BWLinke 1946
Wzdłuż górnej krawędzi dedykacja dla asystentki artysty.
Uczył się w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy a następnie w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Pruszkowskiego i Kotarbińskiego. Po wojnie związany z komunistycznymi pismami propagandowo- satyrycznymi. Stylistyka malarstwa artysty uformowana została w klimacie niemieckiego ekspresjonizmu i Nowej Rzeczowości. Tematyka katastroficzna, skrajnie pesymistyczna wymowa dzieł artysty, ma swoje źródło w osobistych przeżyciach z czasów rewolucji w Rosji i II wojny światowej. Pod koniec życia namalował Czerwony autobus - metaforyczny obraz, w którym dosadnie skrytykował koszmar życia w PRL-u.