Według ekspertyzy prof. Władysławy Jaworskiej (z 1992 r.) obraz powstał ok. 1890 roku; jest więc wczesną pracą Ślewińskiego, namalowaną wkrótce po przyje¼dzie do Paryża w 1888 roku i nawiązaniu tam bliskich kontaktów z Paulem Gauguinem. Zafascynowany obrazami, osobowością i nowymi, radykalnymi tezami artystycznymi Gauguina, Ślewiński został jednym z jego najwierniejszch uczniów i wyznawców teorii syntetyzmu i symbolizmu. Był aktywnym członkiem tzw Szkoły z Pont Aven – grupy artystów skupionych wokół Gauguina, mieszkającego wówczas w Bretanii. Około 1890 roku Ślewiński poszukiwał też Ť własnego stylu ą, opartego na radach mistrza. Malowane w tym okresie obrazy mają harmonijną, raczej wyciszoną kolorystykę, pozbawioną gwałtownych kontrastów barwnych, o przewadze ciepłych tonów – zwłaszcza czerwieni i brązów. W kolekcji Lwowskiej Galerii Sztuki znajduje się podobna kompozycja Ślewińskiego, o znacznie większych wymiarach (por. : D. Szelest, Lwowska Galeria Obrazów. Malarstwo polskie, WAiF, Warszawa 1990, repr. 143).