W latach 1930-34 uczęszczała do Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemyślu Artystycznego w Krakowie, później była nauczycielką rysunku i kostiumologii w Żeńskiej Szkole Zawodowej w Bydgoszczy i Prywatnym Żeńskim Gimnazjum Krawieckim w Przemyślu. W 1944 wyjechała ze Lwowa do Lublina, projektowała kostiumy dla Teatru Wojska Polskiego. W 1947 otrzymała dyplom warszawskiej ASP, gdzie była asystentka K. Tomorowicza.; wykładała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP. Wystawiała miedzy innymi, w paryskiej Galerii Lambert (1960 i 1966). Duży wpływ na jej styl i rozwój twórczości wywarł jej mąż Aleksander, następnie tacy twórcy, jak Jan Cybis, Jan Lebenstein, Camille Pissaro, Maurice Utrillo. W połowie lat 50. zaczęła malować abstrakcje. Charakterystyczne dla jej malarstwa stały się skomplikowane i dynamiczne kompozycje, niekiedy biologiczne, odznaczające się silną fakturą, przypominające niekiedy dekoracyjnie tkane materie.
Olej, płótno; 30,5 x 40,5 cm
Sygnowany p.d.: Paklikowska-Winnicka Wanda / 53
W latach 1930-34 uczęszczała do Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemyślu Artystycznego w Krakowie, później była nauczycielką rysunku i kostiumologii w Żeńskiej Szkole Zawodowej w Bydgoszczy i Prywatnym Żeńskim Gimnazjum Krawieckim w Przemyślu. W 1944 wyjechała ze Lwowa do Lublina, projektowała kostiumy dla Teatru Wojska Polskiego. W 1947 otrzymała dyplom warszawskiej ASP, gdzie była asystentka K. Tomorowicza.; wykładała na Wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP. Wystawiała miedzy innymi, w paryskiej Galerii Lambert (1960 i 1966). Duży wpływ na jej styl i rozwój twórczości wywarł jej mąż Aleksander, następnie tacy twórcy, jak Jan Cybis, Jan Lebenstein, Camille Pissaro, Maurice Utrillo. W połowie lat 50. zaczęła malować abstrakcje. Charakterystyczne dla jej malarstwa stały się skomplikowane i dynamiczne kompozycje, niekiedy biologiczne, odznaczające się silną fakturą, przypominające niekiedy dekoracyjnie tkane materie.