Pejzażysta; uczeń Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1901-05 i 1907-09). Studia kontynuował w Paryżu i we Włoszech. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". W okresie międzywojennym dużo wystawiał, biorąc , m.in. udział w pokazach sztuki polskiej za granicą. Od 1926 był kierownikiem artystycznym Domu Sztuki we Lwowie. Wojnę i lata do 1948 spędził w ZSRR. Po powrocie do kraju zamieszkał w Wiśniczu Malował odznaczające się dekoracyjnością pejzaże - podgórskie, tatrzańskie, z Ukrainy. Z wyraźnym upodobaniem malował też motywy parków i ogrodów pełnych różnobarwnych kwiatów i bujnej zieleni. Jego obrazy o jasnym żywym kolorycie, bogactwie barw i swoistej stylizacji osadzone są w tradycji krakowskiej szkoły pejzażu.