Rozpoczął naukę malarstwa w 1911 roku w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Ślewińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Edwarda Trojanowskiego. W 1913 roku przebywał w Paryżu, po czym odbył podróż artystyczną po Europie. Od 1917 roku pracował jako nauczyciel rysunku w Wieluniu, a następnie w Łodzi i Warszawie. W roku 1922 wziął udział w wystawie Grupy Formistów. Uprawiał malarstwo sztalugowe. Początkowo ulegał wpływom kubizmu, z czasem podjął w obrazach problematykę światła i koloru malując w manierze impresjonistycznej liczne pejzaże.