Kulawki te wykonane zostały na zamówienie elitarnego Klubu Myśliwskiego, który w 1900 r. tworzył nową siedzibę w pałacyku na Erywańskiej (obecnie Kredytowa 6). Warszawski Klub Myśliwski zrzeszał grono arystokratów i przemysłowców warszawskich, osoby o najwyższym statusie społecznych, dość wymienić takie nazwiska jak: Czetwertyński, Potocki, Zamoyski, Krasiński, Wielopolski, Lilpop.
Oferowaną parę rytonów otrzymał od przemysłowca Stanisława Lilpopa profesor warszawskiego Konserwatorium Janusz Kazimierczak. W katalogu Autorstwa Ryszarda Bobrowa "Srebra warszawskie 1851-1939" (Muzeum Narodowe w Warszawie, 1997) omówiona jest wykonana przez Braci Łopieńskich żardiniera, pochodząca z garnituru zamówionego przez warszawski Klub Myśliwski (cz II, s.20)

53
PARA RYTONÓW Z GŁOWAMI DZIKÓW, Polska, Warszawa, Bracia Łopieńscy, 1900

Wykonane w 1900 roku dla Klubu Myśliwskiego przy ulicy Erywańskiej w Warszawie
Srebro, próba 84, wewnątrz złocone, waga 1555 g, wys. 16, śr. wlewu 10,8 cm
Wyryty napis: Klub Myśliwski | ulica Erywańska | Warszawa 1900 rok oraz lira - znak warsztatowy Braci Łopieńskich
Puncowanie: BR.ŁOPIEŃSCY; w owalu: 84, głowa w kokoszniku, AP - monogram probierza Aleksandra Romanowa; w kole głowa w kokoszniku - punca pomocnicza

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Kulawki te wykonane zostały na zamówienie elitarnego Klubu Myśliwskiego, który w 1900 r. tworzył nową siedzibę w pałacyku na Erywańskiej (obecnie Kredytowa 6). Warszawski Klub Myśliwski zrzeszał grono arystokratów i przemysłowców warszawskich, osoby o najwyższym statusie społecznych, dość wymienić takie nazwiska jak: Czetwertyński, Potocki, Zamoyski, Krasiński, Wielopolski, Lilpop.
Oferowaną parę rytonów otrzymał od przemysłowca Stanisława Lilpopa profesor warszawskiego Konserwatorium Janusz Kazimierczak. W katalogu Autorstwa Ryszarda Bobrowa "Srebra warszawskie 1851-1939" (Muzeum Narodowe w Warszawie, 1997) omówiona jest wykonana przez Braci Łopieńskich żardiniera, pochodząca z garnituru zamówionego przez warszawski Klub Myśliwski (cz II, s.20)