Julian Oktawian Zachariewicz-Lwigród (1837-1898), główny architekt Lwowa, pierwszy rektor Politechniki Lwowskiej Studiował w Akademii Technicznej we Lwowie oraz w Instytucie Politechnicznym w Wiedniu. Był twórcą wielu budynków lwowskich o charakterze zarówno publicznym jak i prywatnym. Zaprojektował między innymi gmach główny Politechniki Lwowskiej, utrzymany w eklektycznym, neorenesansowym stylu. Jest także autorem projektu willi malarza Jana Styki.

W 1877 r. rozpoczął naukę w akademii wiedeńskiej, którą ukończył zdobywając złoty medal. Po otrzymaniu w roku 1880 stypendium "Prix de Rome" wyjechał do Włoch, gdzie kopiował dawnych mistrzów. W 1882 przyjechał do Krakowa, by kontynuować studia pod kierunkiem J. Matejki. W latach około 1886-1899 mieszkał i tworzył we Lwowie a od 1900 r. osiadł w P aryżu. Był członkiem Akademii Sztuk Pięknych w R zymie. Malował portrety, sceny rodzajowe, a także obrazy religijne i kompozycje historyczne. Tworzył w duchu malarstwa realistycznego, akademickiego znakomicie radząc sobie z dużymi płaszczyznami płótna. Tworzył cykle obrazów ilustrujących utwory literackie, jak np. Odyseję Homera czy Quo vadis ? Sienkiewicza. Był inicjatorem i współtwórcą kilku panoram, m.in.: Racławice (1893-1894), Bem w Siedmiogrodzie, Berezyna oraz, uważanego za największy obraz religijny, Golgota (1896 r.). Był znakomitym portrecistą. Tworzył wizerunki wielu ówczesnych osobistości. Operując zawężoną gamą barwną i rozproszonym światłem, stworzył wyjątkowe portrety, emanujące spokojem i dostojeństwem.