Aleksander Lednicki (1866 - 1934) polityk w Rosji carskiej, polski działacz społeczny i polityczny, adwokat i filantrop. Współzałożyciel Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego (1904), Partii Konstytucyjno-Demokratycznej - tzw. Kadetów (1905), w 1906 zasiadał w pierwszej Dumie z ramienia Partii Kadetów. Po rewolucji lutowej 1917 stanął na czele Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego reprezentującej interesy polskie przy Rządzie Tymczasowym księcia Lwowa (później Kiereńskiego). Na początku 1918 został wydalony z Rosji przez bolszewików. W latach 1919 - 1923 - a więc w czasie, gdy powstał prezentowany obraz - wydawał w Warszawie tygodnik "Tydzień Polski wyrażający idee paneuropeizmu.
Portrety wzmiankowane w liście Witkacego do żony z 19. IV. 1926 r.; patrz: Stanisław Ignacy Witkiewicz. 1885 - 1939. Katalog dzieł malarskich, opr. I. Jakimowicz, współpr. A. Żakiewicz, Warszawa 1990, s. 148, poz. 248
Para portretów Aleksandra Lednickiego
1. pastel, papier, 61,5 x 46,5 cm (w świetle oprawy);
sygn. p. d.: Witkacy TC + b (w owalu) / 1923;
2. węgiel, papier, 61,5 x 46,5 cm (w świetle oprawy);
u dołu napis: Hetman Lednicki, p. d.: Ostatni rysunek T.C (w owalu) / Witkacy / 1923
Aleksander Lednicki (1866 - 1934) polityk w Rosji carskiej, polski działacz społeczny i polityczny, adwokat i filantrop. Współzałożyciel Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego (1904), Partii Konstytucyjno-Demokratycznej - tzw. Kadetów (1905), w 1906 zasiadał w pierwszej Dumie z ramienia Partii Kadetów. Po rewolucji lutowej 1917 stanął na czele Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego reprezentującej interesy polskie przy Rządzie Tymczasowym księcia Lwowa (później Kiereńskiego). Na początku 1918 został wydalony z Rosji przez bolszewików. W latach 1919 - 1923 - a więc w czasie, gdy powstał prezentowany obraz - wydawał w Warszawie tygodnik "Tydzień Polski wyrażający idee paneuropeizmu.
Portrety wzmiankowane w liście Witkacego do żony z 19. IV. 1926 r.; patrz: Stanisław Ignacy Witkiewicz. 1885 - 1939. Katalog dzieł malarskich, opr. I. Jakimowicz, współpr. A. Żakiewicz, Warszawa 1990, s. 148, poz. 248