Oferowany obraz, stanowi znakomity przykład talentu artysty w różnych technikach malarskich i jest przykładem rozwijanego przez artystę w wielu wariantach w latach 1910-23 motywu kochanków, rybaków i pasterzy harmonijnie wtopionych w pejzażowe tło. Mieczysław Wallis sceny idylliczne Zaka, przedstawiające pary kochanków przyrównał do sielanek Antoine`a Watteau: " Trudno oddać za pomocą słów marzycielskie piękno, delikatny, poetycki czar tych obrazów. (…) Pośród wzgórz o liniach pieściwych i melodyjnych marzą lub patrzą na siebie pogrążeni w błogim zachwyceniu kochankowie(…)"