E. XXIV, 61-63.
Bartłomiej Paprocki herbu Jastrzębiec (ok. 1543-1614), drobny szlachcic z ziemi dobrzyńskiej, pisarz polityczno-obyczajowy i poeta, heraldyk, propagujący powszechnie przyjmowaną wówczas tezę o pochodzeniu większości polskiej szlachty ze ? starożytnego Rzymu. Obszerne fragmenty jednego z najgłośniejszych dzieł wczesnej heraldyki polskiej, dedykowane królowi Stefanowi Batoremu. Choć dzieło merytorycznie ustępuje późniejszym "Herbom rycerstwa polskiego" tegoż autora, jednak znacznie jest bogatsze od niego pod względem materiału ilustracyjnego i piękna kompozycji. Wiadomości genealogiczne przeplatają się tutaj z okolicznościowymi utworami poetyckimi nierzadko sławiącymi bohaterskie czyny rycerstwa polskiego. Zamieszczono portrety królów i władców Polski, a także wielkich książąt i panów litewskich oraz setki konwencjonalnie zaprezentowanych przedstawicieli rodów szlacheckich. Całość zamyka rejestr królów i rejestr herbów. Forma graficzna dzieła jest związana z tradycją europejskiego drzeworytu renesansowego. Wykorzystano tu kilkadziesiąt klocków drzeworytniczych z "Chronica Polonorum" Macieja Miechowity. Bogaty materiał ilustracyjny dzieła z doskonale rozplanowanymi jego elementami graficzno-tekstowymi uzupełniają elementy graficzne charakterystyczne dla krakowskiej oficyny Piotrkowczyka
Pierwszy drukowany herbarz w Polsce, którego nawet zdekompletowane egzemplarze były poszukiwane przez bibliofilów i cieszyły oko w niejednej bibliotece heraldycznej.
Zkąd Herby Rycerstwa sławnego Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mazowieckiego, Żmudzkiego, y inszych Państw do tego Królestwa należących Książąt y Panów, początek swoy maią. Kraków 1578 Druk A. Piotrkowczyka. Folio, s. (16), 1242 (i.e. 452), (4), ilustr. w tekście (tysiące drzeworytów). Opr. współcz. psk z tłocz. złotem tyt. i superekslibrisami "W.B.P." (Wacław Biernacki-Poray) na grzbiecie i herbem Poraj na licu.
W niniejszej opr. zachowane strony (wg pomylonej przez drukarzy paginacji) 17-24, 27-36, 49-50, 83-109, 200, 203-209, 300-309, 400-409, 500-509, 600-609 (od 203 do 609 na ciągu!), 700, 1000-1002, 1015-1032, 1035-1064 i 1067-1104 - łącznie s. 202, co stanowi nieco mniej niż połowę dzieła. Karta tyt. uzupełniona, kilka kart podklejonych na narożnikach.
E. XXIV, 61-63.
Bartłomiej Paprocki herbu Jastrzębiec (ok. 1543-1614), drobny szlachcic z ziemi dobrzyńskiej, pisarz polityczno-obyczajowy i poeta, heraldyk, propagujący powszechnie przyjmowaną wówczas tezę o pochodzeniu większości polskiej szlachty ze ? starożytnego Rzymu. Obszerne fragmenty jednego z najgłośniejszych dzieł wczesnej heraldyki polskiej, dedykowane królowi Stefanowi Batoremu. Choć dzieło merytorycznie ustępuje późniejszym "Herbom rycerstwa polskiego" tegoż autora, jednak znacznie jest bogatsze od niego pod względem materiału ilustracyjnego i piękna kompozycji. Wiadomości genealogiczne przeplatają się tutaj z okolicznościowymi utworami poetyckimi nierzadko sławiącymi bohaterskie czyny rycerstwa polskiego. Zamieszczono portrety królów i władców Polski, a także wielkich książąt i panów litewskich oraz setki konwencjonalnie zaprezentowanych przedstawicieli rodów szlacheckich. Całość zamyka rejestr królów i rejestr herbów. Forma graficzna dzieła jest związana z tradycją europejskiego drzeworytu renesansowego. Wykorzystano tu kilkadziesiąt klocków drzeworytniczych z "Chronica Polonorum" Macieja Miechowity. Bogaty materiał ilustracyjny dzieła z doskonale rozplanowanymi jego elementami graficzno-tekstowymi uzupełniają elementy graficzne charakterystyczne dla krakowskiej oficyny Piotrkowczyka
Pierwszy drukowany herbarz w Polsce, którego nawet zdekompletowane egzemplarze były poszukiwane przez bibliofilów i cieszyły oko w niejednej bibliotece heraldycznej.