Wystawiany: Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, Salon 1926.
Reprodukowany m.in.:
- "Sztuki Piękne" R. III, 1926/27, s.145
- F. Kopera, Malarstwo w Polsce XIX i XX wieku, Kraków 1929, s. 539 (Fig. 547)
Obraz omówiony m.in. w Słowniku Artystów Polskich, t. VII, s. 122 i w F. Kopery Malarstwo w Polsce
, tamże, s. 536
Jeden z najważniejszych obrazów wieloletniego profesora krakowskiej i warszawskiej Akademii, malarza cenionego za życia, wystawiającego na całym świecie i stawianego na równi z najwybitniejszymi twórcami modernizmu i lat międzywojennych.
Obrazy rodzajowe, których namalował wiele, były dla niego "jedynie pretekstem do ukazywania rozmaitych deseni i barw (
) Pieńkowski wspominał podobno o swym zainteresowaniu Matissem: stąd zapewne wzięło się częste w jego obrazach
Ťfowistyczneą łączenie tkanin o różnych deseniach, niekiedy też Ťnieharmonijneą zestawienia barwne
" (M. Biernacka, SAP).
Ten malarz-realista o świetnym warsztacie, "ze śladami tradycji akademickiej", jak o nim mówiono, potrafił zarazem zaszczepić swoim uczniom - jak podaje Mieczysław Wallis - "kult malarstwa francuskiego". Wśród jego uczniów byli Tadeusz Brzozowski, Jan Cybis i Tadeusz Kantor.
olej na płótnie
115 x 150 cm
sygnowany p.d. "IgnPieńkowski"
Wystawiany: Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, Salon 1926.
Reprodukowany m.in.:
- "Sztuki Piękne" R. III, 1926/27, s.145
- F. Kopera, Malarstwo w Polsce XIX i XX wieku, Kraków 1929, s. 539 (Fig. 547)
Obraz omówiony m.in. w Słowniku Artystów Polskich, t. VII, s. 122 i w F. Kopery Malarstwo w Polsce
, tamże, s. 536
Jeden z najważniejszych obrazów wieloletniego profesora krakowskiej i warszawskiej Akademii, malarza cenionego za życia, wystawiającego na całym świecie i stawianego na równi z najwybitniejszymi twórcami modernizmu i lat międzywojennych.
Obrazy rodzajowe, których namalował wiele, były dla niego "jedynie pretekstem do ukazywania rozmaitych deseni i barw (
) Pieńkowski wspominał podobno o swym zainteresowaniu Matissem: stąd zapewne wzięło się częste w jego obrazach
Ťfowistyczneą łączenie tkanin o różnych deseniach, niekiedy też Ťnieharmonijneą zestawienia barwne
" (M. Biernacka, SAP).
Ten malarz-realista o świetnym warsztacie, "ze śladami tradycji akademickiej", jak o nim mówiono, potrafił zarazem zaszczepić swoim uczniom - jak podaje Mieczysław Wallis - "kult malarstwa francuskiego". Wśród jego uczniów byli Tadeusz Brzozowski, Jan Cybis i Tadeusz Kantor.