La Plume Société Anonyme, Paris, odegrało kluczową rolę w promocji sztuki secesyjnej i literatury symbolistycznej pod koniec XIX wieku. Dzięki współpracy z takimi artystami jak Alfons Mucha, wydawnictwo to pozostawiło trwały ślad w historii sztuki, przyczyniając się do rozwoju i popularyzacji nowych trendów artystycznych.

Alfons Mucha był jedną z najbardziej fascynujących artystów przełomu XIX i XX wieku. Jego twórczość nierozerwalnie wiąże się ze stylem, którego nazwa – Art Nouveau była jednocześnie jego programem. Wpisując się w program nowego ruchu, który opowiadał się za wszechstronnością, Mucha stosował całościowe podejście do sztuki. Był nie tylko malarzem i grafikiem, ale interesował się także rzeźbą, biżuterią, dekoracją wnętrz i sztuką użytkową, Jednak jego prawdziwy talent ujawnił się w grafikach. Stała się ona podstawą jego ogromnej sławy, która trwa dzisiaj.

Alfons Mucha, jak wiadomo należał do Stowarzyszenia Strażników Słowiańskiej Wiary Przyrodzonej, podobnie jak Stanisław Wyspiański, Stanisław Pagaczewski czy, zmarły w USA Szukalski i jak wszyscy w tamtych czasach związany był emocjonalnie ze Słowiańszczyzną. Alfons Mucha w swojej twórczości z wielkim upodobaniem ukazywał obrazy słowiańskich bogiń Stron Świata, Pór Dnia, czy Pór Roku. Jest mistrzem secesji podobnie jak był nim Stanisław Wyspiański, tyle, że Alfons Mucha zyskał znacznie większy rozgłos w kręgach paryskich dzięki swoim plakatom teatralnym i wytworom sztuki użytkowej.

Popyt na dzieła Muchy – pisze Ronald F. Lipp – utrzymywał się dzięki wyjątkowości i atrakcyjności jego rozpoznawalnego na pierwszy rzut oka stylu – le style Mucha – który stał się wizytówką francuskiej secesji. Figurą centralną twórczości artysty jest kobieta – symboliczna personifikacja duszy świata. Anielsko piękna, zmysłowa, długowłosa, wyidealizowana wpisana jest w kompozycje płynnych miękkich linii, symboli, znaków, roślinnych ornamentów. Niezwykłe jest jej spojrzenie: nieco zamglone, zupełnie jakby właśnie wracała do świadomości, tak jak to się dzieje w momencie przebudzenia, na granicy światów…

Twórczość Muchy jest jednym z najważniejszych symboli estetyki secesji. Jego prace graficzne cieszą się wielkim zainteresowaniem i niesłabnącym podziwem, motywy wykorzystywane w modzie, grafice użytkowej i popkulturze.

68
Alfons MUCHA (1860-1939)

Pani Gwiazdy Północnej z cyklu Słowiańskie Boginie Świata

litografia barwna, papier litograficzny o wysokiej gramaturze; 51 x 20 cm (kompozycja), 70 x 50 cm (arkusz); sygn. na płycie pod kompozycją l.d "Mucha, edycja limitowana oraz numerowana ołówkiem pod kompozycją „81/100”. W l.d. znak graficzny La Plume Société Anonyme, Paris. Oryginalny certyfikat.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

La Plume Société Anonyme, Paris, odegrało kluczową rolę w promocji sztuki secesyjnej i literatury symbolistycznej pod koniec XIX wieku. Dzięki współpracy z takimi artystami jak Alfons Mucha, wydawnictwo to pozostawiło trwały ślad w historii sztuki, przyczyniając się do rozwoju i popularyzacji nowych trendów artystycznych.

Alfons Mucha był jedną z najbardziej fascynujących artystów przełomu XIX i XX wieku. Jego twórczość nierozerwalnie wiąże się ze stylem, którego nazwa – Art Nouveau była jednocześnie jego programem. Wpisując się w program nowego ruchu, który opowiadał się za wszechstronnością, Mucha stosował całościowe podejście do sztuki. Był nie tylko malarzem i grafikiem, ale interesował się także rzeźbą, biżuterią, dekoracją wnętrz i sztuką użytkową, Jednak jego prawdziwy talent ujawnił się w grafikach. Stała się ona podstawą jego ogromnej sławy, która trwa dzisiaj.

Alfons Mucha, jak wiadomo należał do Stowarzyszenia Strażników Słowiańskiej Wiary Przyrodzonej, podobnie jak Stanisław Wyspiański, Stanisław Pagaczewski czy, zmarły w USA Szukalski i jak wszyscy w tamtych czasach związany był emocjonalnie ze Słowiańszczyzną. Alfons Mucha w swojej twórczości z wielkim upodobaniem ukazywał obrazy słowiańskich bogiń Stron Świata, Pór Dnia, czy Pór Roku. Jest mistrzem secesji podobnie jak był nim Stanisław Wyspiański, tyle, że Alfons Mucha zyskał znacznie większy rozgłos w kręgach paryskich dzięki swoim plakatom teatralnym i wytworom sztuki użytkowej.

Popyt na dzieła Muchy – pisze Ronald F. Lipp – utrzymywał się dzięki wyjątkowości i atrakcyjności jego rozpoznawalnego na pierwszy rzut oka stylu – le style Mucha – który stał się wizytówką francuskiej secesji. Figurą centralną twórczości artysty jest kobieta – symboliczna personifikacja duszy świata. Anielsko piękna, zmysłowa, długowłosa, wyidealizowana wpisana jest w kompozycje płynnych miękkich linii, symboli, znaków, roślinnych ornamentów. Niezwykłe jest jej spojrzenie: nieco zamglone, zupełnie jakby właśnie wracała do świadomości, tak jak to się dzieje w momencie przebudzenia, na granicy światów…

Twórczość Muchy jest jednym z najważniejszych symboli estetyki secesji. Jego prace graficzne cieszą się wielkim zainteresowaniem i niesłabnącym podziwem, motywy wykorzystywane w modzie, grafice użytkowej i popkulturze.