Sportretowaną osobą jest Stefania z Jasieńskich Olszowska (1875-1943) żona ambasadora RP Zygmunta Kazimierza Olszowskiego (1865-1933). Czynnie działająca w wielu organizacjach pozarządowych i charytatywnych w Warszawie. Była m.in. wiceprezesem Towarzystwa Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Warszawie. W latach 1915-1916 działała w Komisji do
Spraw Urządzania Kwest Ulicznych Komitetu Obywatelskiego st. m. Warszawy, a także w Sekcji
Pracy Kobiet. Po śmierci męża mieszkała w Warszawie przy ul. Długiej 44/46. W dniu 6. lutego
1943 roku policja niemiecka natrafiła w tym domu na tajną drukarnię „Szańca”, mieszczącą się
w oficynie posesji. Drukarze zginęli w walce z Niemcami. Wszystkich mieszkańców domu
hitlerowcy aresztowali, w tym jego właścicielkę, wówczas siedemdziesięcioletnią Stefanię
Olszowską. Trzy dni później została ona zastrzelona w więzieniu na Pawiaku przez Oberwachtmeistra Franza Bu¨rkle. Została pochowana z mężem w grobowcu na Cmentarzu na Starych Powązkach w Warszawie.
Autor rzeźbiarskiego portretu - Roman Biliński - pochodził z bogatej rodziny ziemiańskiej, której posiadłość znajdowała się w miejscowości Dzielińcze (ob. Ukraina). Studiował malarstwo w Kijowie. W 1917 roku przez Kaukaz i Krym przedostał się do Turcji. Był tam wziętym nauczycielem malarstwa i rzeźby. W 1936 roku przeniósł się do Jugosławii. Okres po zakończeniu II Wojny Światowej był dla Bilińskiego czasem wielkiej aktywności artystycznej. Do 1954 roku jego prace prezentowano w galeriach: Bordighery, Mediolanu, Turynu, Genui, Rzymu, Bielli, Bergamo, Viareggio, Lukki i Livorno. W latach późniejszych wystawiał też w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku. Był artystą pełnym życia, nieustannie tworzącym, aż do ostatnich dni. Szczególnie ważną rolę w twórczości Bilińskiego odgrywały portrety i autoportrety.
brąz odlewany, patynowany (cokół marmurowy, wtórny);
57 x 15 x 10 cm [wymiary z podstawą];
sygn. na dole po prawej: R. Biliński;
po lewej dedykacja autorska: Pani Ambasadorowej / Stefanii Olszowskiej / autor / Istambuł 1932.
Sportretowaną osobą jest Stefania z Jasieńskich Olszowska (1875-1943) żona ambasadora RP Zygmunta Kazimierza Olszowskiego (1865-1933). Czynnie działająca w wielu organizacjach pozarządowych i charytatywnych w Warszawie. Była m.in. wiceprezesem Towarzystwa Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Warszawie. W latach 1915-1916 działała w Komisji do
Spraw Urządzania Kwest Ulicznych Komitetu Obywatelskiego st. m. Warszawy, a także w Sekcji
Pracy Kobiet. Po śmierci męża mieszkała w Warszawie przy ul. Długiej 44/46. W dniu 6. lutego
1943 roku policja niemiecka natrafiła w tym domu na tajną drukarnię „Szańca”, mieszczącą się
w oficynie posesji. Drukarze zginęli w walce z Niemcami. Wszystkich mieszkańców domu
hitlerowcy aresztowali, w tym jego właścicielkę, wówczas siedemdziesięcioletnią Stefanię
Olszowską. Trzy dni później została ona zastrzelona w więzieniu na Pawiaku przez Oberwachtmeistra Franza Bu¨rkle. Została pochowana z mężem w grobowcu na Cmentarzu na Starych Powązkach w Warszawie.
Autor rzeźbiarskiego portretu - Roman Biliński - pochodził z bogatej rodziny ziemiańskiej, której posiadłość znajdowała się w miejscowości Dzielińcze (ob. Ukraina). Studiował malarstwo w Kijowie. W 1917 roku przez Kaukaz i Krym przedostał się do Turcji. Był tam wziętym nauczycielem malarstwa i rzeźby. W 1936 roku przeniósł się do Jugosławii. Okres po zakończeniu II Wojny Światowej był dla Bilińskiego czasem wielkiej aktywności artystycznej. Do 1954 roku jego prace prezentowano w galeriach: Bordighery, Mediolanu, Turynu, Genui, Rzymu, Bielli, Bergamo, Viareggio, Lukki i Livorno. W latach późniejszych wystawiał też w Genewie, Paryżu, Nowym Jorku. Był artystą pełnym życia, nieustannie tworzącym, aż do ostatnich dni. Szczególnie ważną rolę w twórczości Bilińskiego odgrywały portrety i autoportrety.