Porównaj:
– Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Wydawnictwo Ossolineum 1992, repr. 58.
Jednym z najdonioślejszych wydarzeń kampanii napoleońskiej była bitwa pod Berezyną, która miała miejsce nad rzeką Berezyna Dnieprowa koło Borysowa, w dniach od 26 do 29 listopada 1812. Dzięki genialnemu manewrowi wodza Francuzów, będąca w odwrocie spod Moskwy Wielka Armia, wycieńczona i osłabiona, nie uległa rozbiciu przez przeważające liczebnością wojska Rosjan.
Legendarna bitwa została upamiętniona przez Wojciecha Kossaka i Juliana Fałata w panoramie Berezyna (1894-1896). Sceną, która wywarła wyjątkowe wrażenie na publiczności, było właśnie Palenie sztandarów. Spalenie symboli utraconych pułków – płatów, a przede wszystkim wieńczących drzewce orłów – znaków o szczególnym znaczeniu dla Francuzów, było wydarzeniem niezmiernie trudnym dla cesarza.
Zarówno Wojciech, jak i Jerzy Kossakowie wielokrotnie malowali sceny z legendy napoleońskiej, w tym kompozycje z panoramy Berezyna. Palenie sztandarów należy jednak do tematów, które rzadziej niż inne epizody, pojawiają się na obrazach dostępnych na rynku. Ta dość znacznych rozmiarów kompozycja, znakomicie prezentująca talent malarski Jerzego, należy niewątpliwie do dzieł, stanowiących rarytas dla kolekcjonerów ceniących malarstwo Kossaków.
Jerzy Kossak (Kraków 1886 - Kraków 1955)- syn Wojciecha, wnuk Juliusza Kossaków - od wczesnego dzieciństwa malował pod kierunkiem ojca i dziadka. Kontynuator i naśladowca ich sztuki tworzył sceny batalistyczne, historyczne i rodzajowe z wszechobecnym motywem konia. Malował obrazy z powstania listopadowego, wojen napoleońskich oraz wiele scen z wojny 1920 roku. Najbardziej znaną jego kompozycją tego rodzaju był Cud nad Wisłą. Malował też liczne Pogonie i Pościgi ułanów za kozakami, Napady wilków, Polowania i Wesela. Tematyka tych prac sprawia, że stale cieszą się zainteresowaniem zbieraczy i publiczności, zawsze tłumnie odwiedzającej wystawy malarstwa Kossaków.
olej, tektura,
70,0 x 99,5 cm,
sygn. l.d.: Jerzy Kossak | 1935
Porównaj:
– Kazimierz Olszański, Jerzy Kossak, Wydawnictwo Ossolineum 1992, repr. 58.
Jednym z najdonioślejszych wydarzeń kampanii napoleońskiej była bitwa pod Berezyną, która miała miejsce nad rzeką Berezyna Dnieprowa koło Borysowa, w dniach od 26 do 29 listopada 1812. Dzięki genialnemu manewrowi wodza Francuzów, będąca w odwrocie spod Moskwy Wielka Armia, wycieńczona i osłabiona, nie uległa rozbiciu przez przeważające liczebnością wojska Rosjan.
Legendarna bitwa została upamiętniona przez Wojciecha Kossaka i Juliana Fałata w panoramie Berezyna (1894-1896). Sceną, która wywarła wyjątkowe wrażenie na publiczności, było właśnie Palenie sztandarów. Spalenie symboli utraconych pułków – płatów, a przede wszystkim wieńczących drzewce orłów – znaków o szczególnym znaczeniu dla Francuzów, było wydarzeniem niezmiernie trudnym dla cesarza.
Zarówno Wojciech, jak i Jerzy Kossakowie wielokrotnie malowali sceny z legendy napoleońskiej, w tym kompozycje z panoramy Berezyna. Palenie sztandarów należy jednak do tematów, które rzadziej niż inne epizody, pojawiają się na obrazach dostępnych na rynku. Ta dość znacznych rozmiarów kompozycja, znakomicie prezentująca talent malarski Jerzego, należy niewątpliwie do dzieł, stanowiących rarytas dla kolekcjonerów ceniących malarstwo Kossaków.
Jerzy Kossak (Kraków 1886 - Kraków 1955)- syn Wojciecha, wnuk Juliusza Kossaków - od wczesnego dzieciństwa malował pod kierunkiem ojca i dziadka. Kontynuator i naśladowca ich sztuki tworzył sceny batalistyczne, historyczne i rodzajowe z wszechobecnym motywem konia. Malował obrazy z powstania listopadowego, wojen napoleońskich oraz wiele scen z wojny 1920 roku. Najbardziej znaną jego kompozycją tego rodzaju był Cud nad Wisłą. Malował też liczne Pogonie i Pościgi ułanów za kozakami, Napady wilków, Polowania i Wesela. Tematyka tych prac sprawia, że stale cieszą się zainteresowaniem zbieraczy i publiczności, zawsze tłumnie odwiedzającej wystawy malarstwa Kossaków.