Malarstwo Zdzisława Beksińskiego charakteryzowała skłonność do powtarzania i przetwarzania tych samych motywów. Nie wynikała ona jednak z chęci przekazania symbolicznych komunikatów, lecz z fascynacji ich „uniwersalnością“. Źródłem twórczych poszukiwań i improwizacji była przede wszystkim postać ludzka. Specyfikę jej niezwykłych przedstawień charakteryzował Wiesław Banach: Wariacje na temat figury ludzkiej są obecne w całej twórczości artysty (...) Ich struktura najczęściej składa się z kości, „obłażącej“ skóry lub draperii. Czasami skonstruowane są dosłownie ze śmieci. Odgrywają swoją niemą rolę bez cech indywidualizmu, bez odniesień portretowych. Figura ludzka w całej sztuce Beksińskiego jest właściwie fantomem. Człowiek jawi się jako dziwaczny manekin, kukła, która swoim gestem i postawą wyraża najczęściej cierpienie lub samotność, jest jednak tak oderwana od realnego ciała, że nie może odzwierciedlać jego udręk fizycznych. Nawet w aktach erotycznych mamy bardziej wykrzyczany duchowy aspekt „przedstawienia“ niźli jego fizyczność. Często takie udręczone i zdeformowane figury interpretowane są przez widzów jako trupy czy upiory. W okresie fantastycznym rzeczywiście nieraz grają taką rolę, najczęściej jednak w sposób przewrotny, na zasadzie persyflażu. Irytują, prowokują, sugerują kiczowaty spektakl z wampirami. Przewrotność Beksińskiego rzadko odczytywana była przez widzów tak, jak życzyłby sobie tego artysta. Niezgodnie z jego zamiarem widziano w tym tanią pseudoliteracką zabawę w sztukę. (W. Banach, Figura [w:] Zdzisław Beksiński 1929-2005, BOSZ Olszanica, 2021, s. 76-78)
W prezentowanym obrazie, obecność postaci sugeruje jedynie zarys monumentalnego, zdeformowanego ciała, widoczny spod warstwy materiału o strukturze gęstej, pajęczej sieci. Niczym pomnik dominuje w rozległym, apokaliptycznym krajobrazie – ulubionej scenerii twórcy.
Opłaty dodatkowe:
- do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).
olej, płyta pilśniowa
92 x 88 cm
sygn. na odwr. na płycie: P4 [w ramce] | BEKSIŃSKI | 1998
na odwrocie śr. nalepka z informacją jak przechowywać i konserwować obraz, p.g. ślad pieczątki wywozowej.
Obraz reprodukowany i opisany:
– Zdzisław Beksiński, BOSZ Olszanica 1999, s. 135, il. barwna.
Malarstwo Zdzisława Beksińskiego charakteryzowała skłonność do powtarzania i przetwarzania tych samych motywów. Nie wynikała ona jednak z chęci przekazania symbolicznych komunikatów, lecz z fascynacji ich „uniwersalnością“. Źródłem twórczych poszukiwań i improwizacji była przede wszystkim postać ludzka. Specyfikę jej niezwykłych przedstawień charakteryzował Wiesław Banach: Wariacje na temat figury ludzkiej są obecne w całej twórczości artysty (...) Ich struktura najczęściej składa się z kości, „obłażącej“ skóry lub draperii. Czasami skonstruowane są dosłownie ze śmieci. Odgrywają swoją niemą rolę bez cech indywidualizmu, bez odniesień portretowych. Figura ludzka w całej sztuce Beksińskiego jest właściwie fantomem. Człowiek jawi się jako dziwaczny manekin, kukła, która swoim gestem i postawą wyraża najczęściej cierpienie lub samotność, jest jednak tak oderwana od realnego ciała, że nie może odzwierciedlać jego udręk fizycznych. Nawet w aktach erotycznych mamy bardziej wykrzyczany duchowy aspekt „przedstawienia“ niźli jego fizyczność. Często takie udręczone i zdeformowane figury interpretowane są przez widzów jako trupy czy upiory. W okresie fantastycznym rzeczywiście nieraz grają taką rolę, najczęściej jednak w sposób przewrotny, na zasadzie persyflażu. Irytują, prowokują, sugerują kiczowaty spektakl z wampirami. Przewrotność Beksińskiego rzadko odczytywana była przez widzów tak, jak życzyłby sobie tego artysta. Niezgodnie z jego zamiarem widziano w tym tanią pseudoliteracką zabawę w sztukę. (W. Banach, Figura [w:] Zdzisław Beksiński 1929-2005, BOSZ Olszanica, 2021, s. 76-78)
W prezentowanym obrazie, obecność postaci sugeruje jedynie zarys monumentalnego, zdeformowanego ciała, widoczny spod warstwy materiału o strukturze gęstej, pajęczej sieci. Niczym pomnik dominuje w rozległym, apokaliptycznym krajobrazie – ulubionej scenerii twórcy.
Opłaty dodatkowe:
- do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).