Absolwentka Wydziału Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W jej twórczości krytyka artystyczna widzi kontynuację założeń formalnych neoekspresjonizmu - głównie dzięki wyrazistej palecie, deformacji oraz dynamicznym układom kompozycyjnym. Jednym z bardziej charakterystycznych motywów dla Jabłońskiej są autoportrety - artystka pojawia się we własnej osobie umorusana w błocie, bez zęba, z cytryną czy morderczo usposobionym kotem domowym. Twórczyni często sięga po wątki mitologiczne i reinterpretacje klasycznych kompozycji, jednak głównym tematem prac artystki są gwałtowne emocje. Bohaterki i bohaterzy obrazów śmieją się do rozpuku, patrzą głęboko w oczy, by zaraz zacząć okładać pięściami do nieprzytomności.