Malarz i ilustrator urodzony w Warszawie. Pierwsze nauki pobierał u ojca malarza - Feliksa Bagieńskiego, a następnie w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. Dzięki stypendiom z Zachęty studiował w latach 1901-1903 w Monachium i Paryżu. Stale mieszkał w Warszawie, gdzie, począwszy od r. 1900, wielokrotnie wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Należał do stowarzyszenia artystów malarzy Pro Arte. Od 1927 roku był profesorem w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1900 roku wystawiał regularnie w Zachęcie, salonie Rychlinga i u Krywulta. Malował sceny rodzajowe, widoki Warszawy, motywy tatrzańskie i morskie. Jednak trzon jego twórczości stanowiły sceny batalistyczne i kompozycje gloryfikujące żołnierza polskiego. Najczęściej sięgał po tematy z czasów napoleońskich, powstania listopadowego i pierwszej wojny światowej. Oprócz malarstwa Bagieński prowadził także działalność ilustratorską, współpracując przez wiele lat z "Tygodnikiem Ilustrowanym", "Biesiadą literacką" i "Światem".