Wystawiany: Adam Bunsch (1896-1969). Wystawa retrospektywna, Muzeum Okręgowe, Lublin 1987, nr kat. 16; Wystawa monograficzna Adama Bunscha, TPSP Kraków 1987.
Artysta plastyk i dramaturg. Studiował w wiedeńskiej ASP (1914-1915) i krakowskiej ASP (1917-1921) u J. Mehoffera, a także filozofię na UJ. Służył w wojsku w okresie 1. wojny światowej oraz jako żołnierz Wojska Polskiego brał udział w kampaniach wschodnich 1918-1920. W 1935 r. został nagrodzony dyplomem honorowym TPSP "Zachęta" za całokształt twórczości. Uczestniczył w Wystawie Światowej w Nowym Jorku (1939). Malował olejno i akwarelą, używał pastelu, rysował, uprawiał drzeworyt, projektował polichromie (7 zrealizowanych) i witraże (250 zrealizowanych) do kościołów w kraju i za granicą, a także tworzył scenografie do własnych dramatów. W okresie międzywojennym malował symboliczne obrazy przepełnione smutkiem ale i nadzieją, takie jak Do zwycięstwa (1921), Przegląd obwodów (1927), Strach (1931) czy Alarm (1932). Podczas 2. wojny światowej służył jako oficer na Zachodzie. W 1945 r. wrócił do Krakowa. Prace w Muzeach Narodowych w Krakowie i Warszawie.
olej na płótnie, 91,5 x 67 cm,
sygnowany l.d. "Ostatnia podróż / połamanych skrzydeł" Adam Bunsch 1924.", na odwrocie (na płótnie) nalepka z wystawy A. Bunscha
Wystawiany: Adam Bunsch (1896-1969). Wystawa retrospektywna, Muzeum Okręgowe, Lublin 1987, nr kat. 16; Wystawa monograficzna Adama Bunscha, TPSP Kraków 1987.
Artysta plastyk i dramaturg. Studiował w wiedeńskiej ASP (1914-1915) i krakowskiej ASP (1917-1921) u J. Mehoffera, a także filozofię na UJ. Służył w wojsku w okresie 1. wojny światowej oraz jako żołnierz Wojska Polskiego brał udział w kampaniach wschodnich 1918-1920. W 1935 r. został nagrodzony dyplomem honorowym TPSP "Zachęta" za całokształt twórczości. Uczestniczył w Wystawie Światowej w Nowym Jorku (1939). Malował olejno i akwarelą, używał pastelu, rysował, uprawiał drzeworyt, projektował polichromie (7 zrealizowanych) i witraże (250 zrealizowanych) do kościołów w kraju i za granicą, a także tworzył scenografie do własnych dramatów. W okresie międzywojennym malował symboliczne obrazy przepełnione smutkiem ale i nadzieją, takie jak Do zwycięstwa (1921), Przegląd obwodów (1927), Strach (1931) czy Alarm (1932). Podczas 2. wojny światowej służył jako oficer na Zachodzie. W 1945 r. wrócił do Krakowa. Prace w Muzeach Narodowych w Krakowie i Warszawie.