"W Orkiestrze pojawia się sześć bardzo odmiennych przestrzeni, które zostają przekształcone zgodnie z wizualnymi obsesjami Rybczyńskiego. Punktem wyjścia było tu sześć klasycznych kompozycji należących do kanonu europejskiej kultury muzycznej: Koncert fortepianowy nr. 21 Mozarta, Marsz żałobny Chopina, Adagio Albinoniego, Sroka złodziejka Rossiniego, Ave Maria Schuberta i Bolero Ravela. I tak na przykład pieśń Schuberta - oscylująca między skrajem otchłani a najwyższymi wyżynami - została zainscenizowana przez Rybczyńskiego w gotyckiej katedrze w Chartres, razem z jej ponadprzeciętną wertykalnością. Wewnątrz młoda para odbywa nago swoją wyobrażoną podróż poślubną pomiędzy ciężkimi kolumnami ciemnego, sakralnego pomieszczenia..." (Siegfried Zielinski, op. cit.).
technika własna [print],
26,3 x 29 cm na arkuszu
43 x 43 cm, sygnowana ołówkiem p.d. "Zbig /2007", pośrodku tytuł pracy;
odbitka 5/10.
film (57 min.), Zbig Vision i ERx Nihilo. Nagroda Prix Italia w 1991 r.
"W Orkiestrze pojawia się sześć bardzo odmiennych przestrzeni, które zostają przekształcone zgodnie z wizualnymi obsesjami Rybczyńskiego. Punktem wyjścia było tu sześć klasycznych kompozycji należących do kanonu europejskiej kultury muzycznej: Koncert fortepianowy nr. 21 Mozarta, Marsz żałobny Chopina, Adagio Albinoniego, Sroka złodziejka Rossiniego, Ave Maria Schuberta i Bolero Ravela. I tak na przykład pieśń Schuberta - oscylująca między skrajem otchłani a najwyższymi wyżynami - została zainscenizowana przez Rybczyńskiego w gotyckiej katedrze w Chartres, razem z jej ponadprzeciętną wertykalnością. Wewnątrz młoda para odbywa nago swoją wyobrażoną podróż poślubną pomiędzy ciężkimi kolumnami ciemnego, sakralnego pomieszczenia..." (Siegfried Zielinski, op. cit.).