Stanisław Potępa, autor monografii Rafała Malczewskiego, łączy ten obraz z - malowanymi ok. 1929 roku - "wielkimi panoramami krajobrazowymi" ujmowanymi z wysoka, obrazami o wielkiej falującej przestrzeni ukazującymi "rozległe układy poletek z kontrapunktującymi je chatkami i drzewkami".
Obraz opisany i reprodukowany:
- S. Potępa, Rafał Malczewski, TTK Tarnów 2006, s. 247, il. na s. 244 (wg negatywu z MNW).
O malarstwie Rafała Malczewskiego pisano wiele, próbując określić i sprecyzować jego fenomen i istotę oryginalności; przytaczamy fragment jednej z recenzji z roku 1929:
Człowiek nawykły do oglądania dzieł sztuki przyjmuje obrazy R. Malczewskiego w odmienny sposób niż [...] prace innych artystów. Bowiem pomiędzy patrzącym a dziełem wytwarza się tu związek emocjonalny szczególniejszego rodzaju: budzą się wzruszenia, jakich dostarczają rzeczy posiadające - poza doskonałą formą - emanacje własnego wewnętrznego piękna, coś jakby melodię czy promieniowanie niematerialne. [...]
Każą do siebie wracać jako źródła nastrojów, jakich doznajemy rzadko, chyba przy zetknięciu z elementami prawdziwej poezji [...] Punktem ich wyjścia jest rzeczywistość, lecz przerobiona przez artystę, nabierająca cech irracjonalnego snu, marzenia lub rzeczy zapomnianych. [...] Barwy proste, jasne, pozbawione przypadkowej migotliwości i drżenia, światło jednostajne i rozproszone, wszystko to w połączeniu ze stanowczością
i wyrazistością linii, z najwyższą prostotą układu, sprawia, że odbieramy wrażenie całości niezmiennej, zamkniętej i typowej, jakby platońskiej idei danej rzeczywistości...
[N. Samotyhowa, Wystawa Rafała Malczewskiego w Salonie Cz. Garlińskiego, "Kobieta Współczesna", nr 47 z 24 XI 1929, s. 12-14]
olej, tektura
59 x 79,5 cm
sygn. l.d.: Rafał Malczewski
Na odwrocie zatarty stempel Dominion Gallery w Montrealu
(1438 Sherbrocke St. West); w lewym górnym narożniku napis długopisem: 10.
Pochodzenie: ze zbiorów rodziny artysty.
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata organizacyjna w wys. 26 %
Stanisław Potępa, autor monografii Rafała Malczewskiego, łączy ten obraz z - malowanymi ok. 1929 roku - "wielkimi panoramami krajobrazowymi" ujmowanymi z wysoka, obrazami o wielkiej falującej przestrzeni ukazującymi "rozległe układy poletek z kontrapunktującymi je chatkami i drzewkami".
Obraz opisany i reprodukowany:
- S. Potępa, Rafał Malczewski, TTK Tarnów 2006, s. 247, il. na s. 244 (wg negatywu z MNW).
O malarstwie Rafała Malczewskiego pisano wiele, próbując określić i sprecyzować jego fenomen i istotę oryginalności; przytaczamy fragment jednej z recenzji z roku 1929:
Człowiek nawykły do oglądania dzieł sztuki przyjmuje obrazy R. Malczewskiego w odmienny sposób niż [...] prace innych artystów. Bowiem pomiędzy patrzącym a dziełem wytwarza się tu związek emocjonalny szczególniejszego rodzaju: budzą się wzruszenia, jakich dostarczają rzeczy posiadające - poza doskonałą formą - emanacje własnego wewnętrznego piękna, coś jakby melodię czy promieniowanie niematerialne. [...]
Każą do siebie wracać jako źródła nastrojów, jakich doznajemy rzadko, chyba przy zetknięciu z elementami prawdziwej poezji [...] Punktem ich wyjścia jest rzeczywistość, lecz przerobiona przez artystę, nabierająca cech irracjonalnego snu, marzenia lub rzeczy zapomnianych. [...] Barwy proste, jasne, pozbawione przypadkowej migotliwości i drżenia, światło jednostajne i rozproszone, wszystko to w połączeniu ze stanowczością
i wyrazistością linii, z najwyższą prostotą układu, sprawia, że odbieramy wrażenie całości niezmiennej, zamkniętej i typowej, jakby platońskiej idei danej rzeczywistości...
[N. Samotyhowa, Wystawa Rafała Malczewskiego w Salonie Cz. Garlińskiego, "Kobieta Współczesna", nr 47 z 24 XI 1929, s. 12-14]