Malarstwo Korczowskiego to zanurzenie w esencji barwy, "prawdziwe chromatyczne pijaństwo", jak określiła je paryska krytyczka sztuki Muriel Carbonnet. Różnokolorowe farby grubo i nieregularnie pokrywają płótno, nałożone przez artystę gwałtownymi, spontanicznymi pociągnięciami, jakby wynikającymi z impulsów wewnętrznych. Artysta tworzy własny świat odniesień, umieszczając na swych płótnach wyolbrzymione symbole i ideogramy zaczerpnięte z różnych kultur i tradycji.