Bibliografia:
- Wystawa zbiorowa Ludomira Śleńdzińskiego oraz wystawa zespołu artystów krakowskich "Nurt", TPSP Kraków 1950, s. 6, poz. kat. 44. - Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku. Aleksander, Wincenty, Ludomir i Julita Sleńdzinscy, Białystok 2004, s. 38.
Ludomir Slendziński - malarz, rzeźbiarz, pedagog; naukę malarstwa rozpoczął w Szkole Rysunkowej u Iwana Trutniewa, a następnie w latach 1910-16 studiował w Akademii petersburskiej u Dymitra Kardowskiego. Jego dyplomowa praca - obraz Sielanka - została zakupiona do zbiorów Akademii. Po studiach, do roku 1920, przebywał w Rosji a po powrocie zamieszkał w rodzinnym Wilnie. Był jednym z organizatorów i prezesem Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, a od roku 1923 członkiem "Rytmu". Odbywał liczne podróże, m.in. wyjeżdżał na Krym, do Włoch, Francji, Austrii, Hiszpanii, północnej Afryki. W roku 1925 został profesorem malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a po zamieszkaniu w Krakowie - w roku 1945 - prowadził na Politechnice katedrę rzeźby i rysunku. Był czołowym przedstawicielem tzw. szkoły wileńskiej będącej połączeniem tradycji klasycyzmu Akademii petersburskiej, malarstwa wileńskiego pierwszej połowy XIX wieku oraz zafascynowania sztuką włoskiego renesansu. Malował liczne portrety i kompozycje figuralne, do których od roku 1924 wprowadzał relief oraz elementy złoceń i srebrzeń. Ponadto zajmował się także malarstwem ściennym, m.in. był autorem dekoracji sali recepcyjnej Urzędu Rady Ministrów (1923) i polichromii fasad dwóch kamienic warszawskich na Starym Rynku. Ogrodniczki prawdopodobnie do 1975 roku były w posiadaniu córki artysty Julitty, albowiem na nalepce wystawowej Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie, jako właściciel dzieła figuruje nazwisko ?. ???????????(???) (J(ulitta) Slendzinska). Obraz powstał pod koniec wojny razem z innymi dziełami o pogodnej i bajkowej tematyce, które artysta namalował jak gdyby w odreagowaniu na okrucieństwa wojny. W roku 1944 powstały Dzień królewny: Poranek, Śniadanie, Spacer, Wieczór, Dożynki i Karnawał, obraz który zarówno w gamie barwnej i sposobie malowania postaci jest bardzo podobny do namalowanych rok później Ogrodniczek (por. repr. w: Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku. Aleksander, Wincenty, Ludomir i Julita Sleńdzinscy, Białystok 2004, s. 84).
OGRODNICZKI, 1945
Olej, sklejka
51,5 x 84 cm
Sygnowany l.d.: LUDOMIR SLEŃDZIŃSKI - 1945 R
Na odwrociu nalepki papierowe z wystaw: Nr. 2490 nr K 44 | TOW. PRZYJ. SZTUK PIĘKN. W KRAKOWIE | Autor Ludomir Śleńdziński | Tytuł dzieła Ogrodniczki | Rodzaj dzieła olejny Cena ... | Podpis autora
AKAДEMИЯ ХУДОЖЕСТВ СССР | НАУЧНO-ИССЛЕДОВАТЕЛЬCКИЙ МУЗЕЙ | Выставка: Л. Слендзинского (ПНР) | Ленинград, 1975 | Aвтор, наименование: Сaдoв- | н ицы, 1945 | Coбpание: Ю. Слендзински(ПНР) \"Садовницы, 1945, kaт. N 26\"
Bibliografia:
- Wystawa zbiorowa Ludomira Śleńdzińskiego oraz wystawa zespołu artystów krakowskich "Nurt", TPSP Kraków 1950, s. 6, poz. kat. 44. - Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku. Aleksander, Wincenty, Ludomir i Julita Sleńdzinscy, Białystok 2004, s. 38.
Ludomir Slendziński - malarz, rzeźbiarz, pedagog; naukę malarstwa rozpoczął w Szkole Rysunkowej u Iwana Trutniewa, a następnie w latach 1910-16 studiował w Akademii petersburskiej u Dymitra Kardowskiego. Jego dyplomowa praca - obraz Sielanka - została zakupiona do zbiorów Akademii. Po studiach, do roku 1920, przebywał w Rosji a po powrocie zamieszkał w rodzinnym Wilnie. Był jednym z organizatorów i prezesem Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, a od roku 1923 członkiem "Rytmu". Odbywał liczne podróże, m.in. wyjeżdżał na Krym, do Włoch, Francji, Austrii, Hiszpanii, północnej Afryki. W roku 1925 został profesorem malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a po zamieszkaniu w Krakowie - w roku 1945 - prowadził na Politechnice katedrę rzeźby i rysunku. Był czołowym przedstawicielem tzw. szkoły wileńskiej będącej połączeniem tradycji klasycyzmu Akademii petersburskiej, malarstwa wileńskiego pierwszej połowy XIX wieku oraz zafascynowania sztuką włoskiego renesansu. Malował liczne portrety i kompozycje figuralne, do których od roku 1924 wprowadzał relief oraz elementy złoceń i srebrzeń. Ponadto zajmował się także malarstwem ściennym, m.in. był autorem dekoracji sali recepcyjnej Urzędu Rady Ministrów (1923) i polichromii fasad dwóch kamienic warszawskich na Starym Rynku. Ogrodniczki prawdopodobnie do 1975 roku były w posiadaniu córki artysty Julitty, albowiem na nalepce wystawowej Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie, jako właściciel dzieła figuruje nazwisko ?. ???????????(???) (J(ulitta) Slendzinska). Obraz powstał pod koniec wojny razem z innymi dziełami o pogodnej i bajkowej tematyce, które artysta namalował jak gdyby w odreagowaniu na okrucieństwa wojny. W roku 1944 powstały Dzień królewny: Poranek, Śniadanie, Spacer, Wieczór, Dożynki i Karnawał, obraz który zarówno w gamie barwnej i sposobie malowania postaci jest bardzo podobny do namalowanych rok później Ogrodniczek (por. repr. w: Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku. Aleksander, Wincenty, Ludomir i Julita Sleńdzinscy, Białystok 2004, s. 84).