Studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim i w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Studia artystyczne odbył w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona oraz w latach 1884-85 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza. Naukę kontynuował w Paryżu w okresie 1885-88 w pracowni E. Carolusa-Durana. W latach 1888-95 doskonalił swe malarskie umiejętności samodzielnie przebywając nadal w Paryżu; zaprzyjaźnił się wówczas z J. Chełmońskim. Odbył liczne podróże artystyczne - do Włoch. Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Austrii, Czech i na Ukrainę. W 1895 r. wyjechał do Berlina, gdzie współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W dziedzinie malarstwa wielkoformatowego pracował też dla Jana Styki wykonując w panoramie "Golgota" partie pejzażowe. W 1897 r. osiadł w Krakowie, gdzie objął katedrę malarstwa pejzażowego w Szkole Sztuk Pięknych. Należał do grona członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Oferowany obraz to nastrojowy wieczorny pejzaż malowany szerokimi impastami. Na pierwszym, ukrytym w mroku planie, majaczą kwitnące malwy; w głębi roślinna gęstwa ogrodu i fragmentarycznie ujęty dach stodoły. Wyżej, skrawek wieczornego nieba z ostrym sierpem księżyca, który spełnia rolę narratora "opowiadającego" wieczorny pejzaż. Nostalgiczną wymowę obrazu podkreśla gama barwna zdominowana przez ciepłe brązy, błękity i fiolety. Ekspertyza Przemysława Michałowskiego.