Studia ukończyła w 1999 roku, na wydziale grafiki w Instytucie Sztuki w Kankaanpää, w Finlandii, gdzie otrzymała dyplom w pracowni litografii prof. Anny Alapuro. Tytuł magistra uzyskała w 2001 roku na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – w pracowni miedziorytu prof. Stanisława Wejmana. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju oraz poza granicami. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą np. w Danii, Finlandii, Norwegii czy Wielkiej Brytanii.
Anna Siek tworzy swoje prace zarówno w technikach grafiki warsztatowej jak i malarskich czy rzeźbiarskich. Tematyka jej twórczości dotyczy przyrody, otaczającego nas świata, zjawisk na pozór zwykłych; również osobistych przeżyć i emocji. Rzeźba „Ogniwo” jest ujęciem prostej chwili i jednocześnie budującej się głębokiej relacji. Te relacje, chwile na pozór banalne stają się ogniwami relacji, łączą nas z przeszłością i przyszłością. Integralną częścią rzeźby jest piękny wapień jurajski, czym autorka dodaje powagi i niejako sięga do początków – pierwszych ogniw.
Brąz na kamieniu (; 23 x 31 x 18 cm, brąz: 9 x 18 x 8 cm
sygn., dat. na kamieniu: Anna/ Siek/ 2022
edycja 1/1
Studia ukończyła w 1999 roku, na wydziale grafiki w Instytucie Sztuki w Kankaanpää, w Finlandii, gdzie otrzymała dyplom w pracowni litografii prof. Anny Alapuro. Tytuł magistra uzyskała w 2001 roku na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – w pracowni miedziorytu prof. Stanisława Wejmana. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju oraz poza granicami. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą np. w Danii, Finlandii, Norwegii czy Wielkiej Brytanii.
Anna Siek tworzy swoje prace zarówno w technikach grafiki warsztatowej jak i malarskich czy rzeźbiarskich. Tematyka jej twórczości dotyczy przyrody, otaczającego nas świata, zjawisk na pozór zwykłych; również osobistych przeżyć i emocji. Rzeźba „Ogniwo” jest ujęciem prostej chwili i jednocześnie budującej się głębokiej relacji. Te relacje, chwile na pozór banalne stają się ogniwami relacji, łączą nas z przeszłością i przyszłością. Integralną częścią rzeźby jest piękny wapień jurajski, czym autorka dodaje powagi i niejako sięga do początków – pierwszych ogniw.