W latach 1925-1932 studiował w krakowskiej ASP m.in. u J. Mehoffera, F. Pautscha i J. Pankiewicza. Był współtwórcą Grupy Krakowskiej (1933) i należał do jej najbardziej lewicujących członków. Od 1936 r. był związany z Lwowem, w którym w 1945 r. zamieszkał na stałe. Uprawiał malarstwo, grafikę i rzeźbę (konstrukcje przestrzenne). Przed wojną wystawiał m.in. z Grupą Krakowską. W 1933 r. uczestniczył w wystawie grupy Plastyków Nowoczesnych w Warszawie. W 1937 r. w Muzeum Przemysłowym we Lwowie miał wraz z S. Osostowiczem indywidualną wystawę malarstwa. Po wojnie uczestniczył w wystawach zbiorowych poświęconych sztuce polskiej i ukraińskiej, m.in. we Lwowie (1949, 1957), Moskwie (1951), Warszawie (1955, 1956, 1962, 1966), Berlinie (1961) i San Francisco (1963).
akwaforta, akwatinta, 21,8 x 31,8 cm,
sygnowana ołówkiem pod płytą "Zwieno L. Lewicki" [cyrylicą], na plecach odręczny napis: "Leopold Lewicki (Lwów - Grupa Krakowska) - "Zwieno" (ogniwo) / dar Artysty z 12.11.1971 r. - własność [dalej zamazane] / w Krakowie.", na przodzie i plecach pieczątki własnościowe (częściowo zamazane)
W latach 1925-1932 studiował w krakowskiej ASP m.in. u J. Mehoffera, F. Pautscha i J. Pankiewicza. Był współtwórcą Grupy Krakowskiej (1933) i należał do jej najbardziej lewicujących członków. Od 1936 r. był związany z Lwowem, w którym w 1945 r. zamieszkał na stałe. Uprawiał malarstwo, grafikę i rzeźbę (konstrukcje przestrzenne). Przed wojną wystawiał m.in. z Grupą Krakowską. W 1933 r. uczestniczył w wystawie grupy Plastyków Nowoczesnych w Warszawie. W 1937 r. w Muzeum Przemysłowym we Lwowie miał wraz z S. Osostowiczem indywidualną wystawę malarstwa. Po wojnie uczestniczył w wystawach zbiorowych poświęconych sztuce polskiej i ukraińskiej, m.in. we Lwowie (1949, 1957), Moskwie (1951), Warszawie (1955, 1956, 1962, 1966), Berlinie (1961) i San Francisco (1963).