Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych nr 280 z 12 kwietnia 1921 r. szable wz.1921 zostały wprowadzone w Wojsku Polskim jako regulaminowa broń dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Początkowo dla szabli zatwierdzono wzór głowni, która była szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, jednak w rozkazie nr 79 z dn. 31 stycznia 1922 r. w szablach oficerskich dopuszczono głownię z trzema wąskimi bruzdami. Tak jak na oferowanej szabli.
Stal, mosiądz, drewno, skóra, miedź (oplot); dł. całk. w pochwie 100,5 cm, bez pochwy 97 cm, głowni 85, szer. 37, gr. 5 mm, waga całk. w pochwie 1640 g, bez pochwy 861 g
Na wewnętrznym płazie wybite: skrzyżowane miecze z literami Z Z M W
Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych nr 280 z 12 kwietnia 1921 r. szable wz.1921 zostały wprowadzone w Wojsku Polskim jako regulaminowa broń dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Początkowo dla szabli zatwierdzono wzór głowni, która była szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, jednak w rozkazie nr 79 z dn. 31 stycznia 1922 r. w szablach oficerskich dopuszczono głownię z trzema wąskimi bruzdami. Tak jak na oferowanej szabli.