Prezentowany obraz jest autorskim nawiązaniem do Olszynki Grochowskiej, jednego z najsłynniejszych obrazów Kossaka, przedstawiającego żołnierzy 4. pułku piechoty liniowej walczących na przedpolach Warszawy w dniu 25 lutego 1831 roku.

Olszynkę Grochowską, ogromne płótno o wymiarach około 250 x 350 cm, Kossak namalował w latach 1886-1887 i zaprezentował po raz pierwszy na krakowskiej wystawie sztuki polskiej w 1887 roku, otrzymując główny medal. Obraz był wielokrotnie reprodukowany i stał się wkrótce jednym z najpopularniejszych dzieł artysty, obrazem, który w pewien sposób ukształtował wyobrażenie o bohaterskich żołnierzach bitwy grochowskiej. Dziś znany jest tylko z reprodukcji - w roku 1915 spłonął w pożarze pałacu Mycielskich w Boryniczach. W latach międzywojennych artysta wielokrotnie powracał do tego tematu - namalował kilka, mniejszych replik pierwotnej kompozycji (m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Krakowie oraz w Muzeum Wojska), często także powtarzał jej różne fragmenty i motywy. Na naszym obrazie przedstawił dobosza i oficera 4. pułku piechoty.

Porównaj np. reprodukcję w albumie Kazimierza Olszańskiego Wojciech Kossak (wydanie 1982, il. 27).

16
Wojciech KOSSAK (1856 Paryż - 1942 Kraków)

OFICER I DOBOSZ. Z POLA BITWY O OLSZYNKĘ GROCHOWSKĄ, 1907

olej, tektura
46,5 x 33 cm
sygn. i dat. p.d.: Wojciech Kossak | 1907

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Prezentowany obraz jest autorskim nawiązaniem do Olszynki Grochowskiej, jednego z najsłynniejszych obrazów Kossaka, przedstawiającego żołnierzy 4. pułku piechoty liniowej walczących na przedpolach Warszawy w dniu 25 lutego 1831 roku.

Olszynkę Grochowską, ogromne płótno o wymiarach około 250 x 350 cm, Kossak namalował w latach 1886-1887 i zaprezentował po raz pierwszy na krakowskiej wystawie sztuki polskiej w 1887 roku, otrzymując główny medal. Obraz był wielokrotnie reprodukowany i stał się wkrótce jednym z najpopularniejszych dzieł artysty, obrazem, który w pewien sposób ukształtował wyobrażenie o bohaterskich żołnierzach bitwy grochowskiej. Dziś znany jest tylko z reprodukcji - w roku 1915 spłonął w pożarze pałacu Mycielskich w Boryniczach. W latach międzywojennych artysta wielokrotnie powracał do tego tematu - namalował kilka, mniejszych replik pierwotnej kompozycji (m.in. w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Krakowie oraz w Muzeum Wojska), często także powtarzał jej różne fragmenty i motywy. Na naszym obrazie przedstawił dobosza i oficera 4. pułku piechoty.

Porównaj np. reprodukcję w albumie Kazimierza Olszańskiego Wojciech Kossak (wydanie 1982, il. 27).