Nieco zmienioną wersję tego samego przedstawienia wykonał Kossak w roku 1931; por. K. Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk., Łódź 1982, poz. kat. 230 na s. 66, il. 230
Wojciech Kossak - początkowo uczeń swojego ojca Juliusza - kształcił się w l. 1871-73 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknej u W. Łuszczkiewicza i w Akademii monachijskiej w l. 1874-76 u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W l. 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował - był w Hiszpanii (1900 r.), Egipcie (1901 r.), Wiedniu i Londynie (1905-06), a w l. 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W l. 1915-19 był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, kierując pracownią malarstwa batalistycznego. Był współautorem kilku panoram - słynnej "Panoramy Racławickiej" (1896), a także "Berezyny" (1896) i "Bitwy pod piramidami" (1901). Projektowana w 1900 r. "Somosierra" nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, a także sceny rodzajowe. Szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla świetnie oddawał dynamikę jeźdźców i zwierząt w ruchu.
Olej, płótno nakl. na tekturę; 49,5 x 40 cm
Sygn. l.d.: Wojciech Kossak | 1927
Nieco zmienioną wersję tego samego przedstawienia wykonał Kossak w roku 1931; por. K. Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk., Łódź 1982, poz. kat. 230 na s. 66, il. 230
Wojciech Kossak - początkowo uczeń swojego ojca Juliusza - kształcił się w l. 1871-73 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknej u W. Łuszczkiewicza i w Akademii monachijskiej w l. 1874-76 u A. Strähubera, A. Wagnera i W. Lindenschmita. W l. 1877-84 kontynuował studia w Paryżu u L. Bonnata i A. Cabanela. Powrócił na dziesięć lat do Krakowa, a następne siedem spędził w Berlinie pracując na zlecenie Wilhelma II. Wiele podróżował - był w Hiszpanii (1900 r.), Egipcie (1901 r.), Wiedniu i Londynie (1905-06), a w l. 1923-32 kilkakrotnie w Stanach Zjednoczonych. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej. W l. 1915-19 był profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, kierując pracownią malarstwa batalistycznego. Był współautorem kilku panoram - słynnej "Panoramy Racławickiej" (1896), a także "Berezyny" (1896) i "Bitwy pod piramidami" (1901). Projektowana w 1900 r. "Somosierra" nie doczekała się realizacji. Malował przede wszystkim sceny batalistyczne, portrety, a także sceny rodzajowe. Szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla świetnie oddawał dynamikę jeźdźców i zwierząt w ruchu.