Irena Dybowska-Jasińska - graficzka i malarka; w latach 1924-30 była uczennicą Miłosza Kotarbińskiego, Włodzimierza Skoczylasa i Edmunda Bartłomiejczyka w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W czasie studiów za swoje prace była wielokrotnie odznaczana i nagradzana. Zajmowała się przede wszystkim grafiką tworząc w technice akwatinty z akwafortą, miękkim werniksie i litografii. W jej pracach pojawiały się motywy figuralne i postaci z bajek. Swoje ryciny prezentowała na Wystawie Objazdowej zorganizowanej przez Stowarzyszenie Ruchomej Wystawy Sztuki (w 1935) i na wystawie Świat Kobiety w Resursie Obywatelskiej w Warszawie. Prace malarskie artystki nie są znane. Pojawienie się na rynku sztuki obrazu olejnego młodo zmarłej malarki jest dużą rzadkością. Wystudiowana kompozycja, dobra znajomość rysunku, a przede wszystkim zastosowane przez malarkę efekty świetlne sprawiają, że obraz kojarzy się z twórczością artystów z kręgu "Bractwa św. Łukasza". Młodzi malarze z tej grupy, szukali inspiracji w holenderskim malarstwie, w światłocieniowych obrazach Carravaggia, czy też w malarstwie XVI wieku, przy czym wykazywali się doskonałą znajomością technik malarskich i gruntownym przygotowaniem warsztatowym. Artystka mogła się zetknąć z ich twórczością zarówno w Szkole Sztuk Pięknych - byli jej kolegami z innej pracowni - jak i na plenerze w Kazimierzu Wielkim nad Wisłą, na którym przebywała w 1927 roku..
Olej, płótno;
150 x 120 cm
Sygnowany l. d.: I. DYBOWSKA | 1929
Irena Dybowska-Jasińska - graficzka i malarka; w latach 1924-30 była uczennicą Miłosza Kotarbińskiego, Włodzimierza Skoczylasa i Edmunda Bartłomiejczyka w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W czasie studiów za swoje prace była wielokrotnie odznaczana i nagradzana. Zajmowała się przede wszystkim grafiką tworząc w technice akwatinty z akwafortą, miękkim werniksie i litografii. W jej pracach pojawiały się motywy figuralne i postaci z bajek. Swoje ryciny prezentowała na Wystawie Objazdowej zorganizowanej przez Stowarzyszenie Ruchomej Wystawy Sztuki (w 1935) i na wystawie Świat Kobiety w Resursie Obywatelskiej w Warszawie. Prace malarskie artystki nie są znane. Pojawienie się na rynku sztuki obrazu olejnego młodo zmarłej malarki jest dużą rzadkością. Wystudiowana kompozycja, dobra znajomość rysunku, a przede wszystkim zastosowane przez malarkę efekty świetlne sprawiają, że obraz kojarzy się z twórczością artystów z kręgu "Bractwa św. Łukasza". Młodzi malarze z tej grupy, szukali inspiracji w holenderskim malarstwie, w światłocieniowych obrazach Carravaggia, czy też w malarstwie XVI wieku, przy czym wykazywali się doskonałą znajomością technik malarskich i gruntownym przygotowaniem warsztatowym. Artystka mogła się zetknąć z ich twórczością zarówno w Szkole Sztuk Pięknych - byli jej kolegami z innej pracowni - jak i na plenerze w Kazimierzu Wielkim nad Wisłą, na którym przebywała w 1927 roku..