Obraz przedstawia charakterystyczne dla artysty sceny z kozackich patroli. Ta statyczna kompozycja ukazuje odpoczywających kozaków w towarzystwie ich wiernych koni. Całość jest utrzymana w charakterystycznej dla malarstwa Gędłka, wyrafinowanej tonacji zgaszonych brązów, zieleni, szarości oraz delikatnych błękitów. Ta gładko i precyzyjnie namalowana scena z kozackich pochodów XVII wieku jest znakomitym przykładem twórczości artysty – znanej w kraju, ale popularnej przede wszystkim w środowisku wiedeńskim, gdzie Gędłek mieszkał i pracował.
Ludwik Gędłek (Kraków 1847 - Wiedeń 1904) rozpoczął studia artystyczne w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, a w latach 1872-1877 kontynuował je w Akademii wiedeńskiej u Eduarda Lichtenfelsa i Carla Wurzingera. Już w roku 1863 debiutował na wystawie w krakowskim TPSP, gdzie później wystawiał jeszcze kilkakrotnie. Stale mieszkał w Wiedniu, skąd wysyłał obrazy także na wystawy do TPSP we Lwowie, do Salonu Aleksandra Krywulta w Warszawie oraz do Drezna. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe i batalistyczne z częstym motywem koni, a także krajobrazy, głównie z okolic Krakowa. Obrazy artysty znajdują się, m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Lwowskiej Galerii Obrazów i Polskim Muzeum w Chicago
16 x 21,1 cm
olej, deska mahoniowa
sygn. l.d.: L. Gędłek – Wien
Na odwrocie centralnie nalepka z napisem (tuszem): Rast; ponadto notatki ołówkiem odnoszące się m.in. do wielkości obrazu oraz papierkowa nalepka Milwaukee Art Center Collection z 1962 roku, gdzie obraz został przekazany przez Rene von Schleinitz Foundation (prywatną fundację w Milwaukee założoną w 1953 r.).
Obraz przedstawia charakterystyczne dla artysty sceny z kozackich patroli. Ta statyczna kompozycja ukazuje odpoczywających kozaków w towarzystwie ich wiernych koni. Całość jest utrzymana w charakterystycznej dla malarstwa Gędłka, wyrafinowanej tonacji zgaszonych brązów, zieleni, szarości oraz delikatnych błękitów. Ta gładko i precyzyjnie namalowana scena z kozackich pochodów XVII wieku jest znakomitym przykładem twórczości artysty – znanej w kraju, ale popularnej przede wszystkim w środowisku wiedeńskim, gdzie Gędłek mieszkał i pracował.
Ludwik Gędłek (Kraków 1847 - Wiedeń 1904) rozpoczął studia artystyczne w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, a w latach 1872-1877 kontynuował je w Akademii wiedeńskiej u Eduarda Lichtenfelsa i Carla Wurzingera. Już w roku 1863 debiutował na wystawie w krakowskim TPSP, gdzie później wystawiał jeszcze kilkakrotnie. Stale mieszkał w Wiedniu, skąd wysyłał obrazy także na wystawy do TPSP we Lwowie, do Salonu Aleksandra Krywulta w Warszawie oraz do Drezna. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe i batalistyczne z częstym motywem koni, a także krajobrazy, głównie z okolic Krakowa. Obrazy artysty znajdują się, m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Lwowskiej Galerii Obrazów i Polskim Muzeum w Chicago