Maria GABRYEL-RUŻYCKA (1905-1961). Naukę rysunku zaczęła u K. Olpińskego i P. Gajewskiego we Lwowie. Od 1925 studiowała na Akademii Krakowskiej u Mehoffera i Wojnarskiego, skąd po trzech latach przeniosła się z grupą studentów Szczesnego Kwarskiego do Warszawy. Tam kontynuowała naukę u Skoczylasa i Bartłomiejczyka. Przez 7 miesięcy uczyła się u Pankiewicza w Paryżu. Dużo podróżowała po Europie. Wystawiała z grupą Pryzmat, należała do RYT-u. Uzyskała rozgłos po zdobyciu dyplomu honorowego na Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu w Warszawie, 1933. Uprawiała głównie drzeworyt wzdłużny, także akwafortę, sztych, suchą igłę. Jej przedwojenny dorobek graficzny to ok. 50 grafik; wiele klocków sama zniszczyła, powtórnie wykorzystując. Obrazy przepadły w czasie wojny niemal doszczętnie. Po wojnie Rużycka działała w Gorlicach, również jako dekoratorka. Miała wystawę pośmiertną w Zachęcie.
drzeworyt, papier, 19,5 x 26,5 cm
sygn. ołówkiem p.d.: Maria Gabryel-Rużycka 1947. Po konserwacji. Poz. 32 w spisie prac w katalogu wystawy pośmiertnej w warszawskiej Zachęcie, 1963, oprac. i. rylska.
Maria GABRYEL-RUŻYCKA (1905-1961). Naukę rysunku zaczęła u K. Olpińskego i P. Gajewskiego we Lwowie. Od 1925 studiowała na Akademii Krakowskiej u Mehoffera i Wojnarskiego, skąd po trzech latach przeniosła się z grupą studentów Szczesnego Kwarskiego do Warszawy. Tam kontynuowała naukę u Skoczylasa i Bartłomiejczyka. Przez 7 miesięcy uczyła się u Pankiewicza w Paryżu. Dużo podróżowała po Europie. Wystawiała z grupą Pryzmat, należała do RYT-u. Uzyskała rozgłos po zdobyciu dyplomu honorowego na Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu w Warszawie, 1933. Uprawiała głównie drzeworyt wzdłużny, także akwafortę, sztych, suchą igłę. Jej przedwojenny dorobek graficzny to ok. 50 grafik; wiele klocków sama zniszczyła, powtórnie wykorzystując. Obrazy przepadły w czasie wojny niemal doszczętnie. Po wojnie Rużycka działała w Gorlicach, również jako dekoratorka. Miała wystawę pośmiertną w Zachęcie.