Mariusz Libel (ur. 1978) od wielu lat działa na polu sztuki w przestrzeni publicznej. W latach 1998-2011 wraz z Krzysztofem Sidorkiem tworzył grupę artystyczną „Twożywo”. Od 2011 roku realizuje projekty indywidualne, takie jak: murale, ilustracje, szablony, projekty internetowe, wydawnicze czy plakaty.
Reprezentuje urban-art i dasein zaangażowany. W swojej twórczości łączy ze sobą refleksję filozoficzną i krytyczny namysł nad współczesną rzeczywistością społeczną. Realizuje projekty z pogranicza poezji konceptualnej i grafiki. Jest laureatem Paszportu „Polityki” (2006) w kategorii „Sztuki wizualne” oraz kilkukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Mariusz Libel od zawsze (zarówno w czasach słynnej grupy Twożywo, jak i obecnie) porusza w swojej twórczości tematy społeczne i filozoficzne. Artysta wykorzystuje wieloznaczność słów, za którymi zawsze kryją się ważne pytania egzystencjalne, ujęte w charakterystyczną, typograficzną formę. Mariusz Libel zestawia ze sobą frazy o różnorodnym znaczeniu, dokonując ich dekonstrukcji, co daje odbiorcy możliwość samodzielnego odczytania treści oraz opowiedzenia się po stronie, którą uzna za właściwą. Co istotne, w pracach artysty nie odnajdziemy tylko jednej, prawidłowej odpowiedzi na zadane pytanie. Widz, bez strachu o niezrozumienie, niepoprawność polityczną, lub brak wiary może udzielić odpowiedzi tylko sobie lub też wejść w zbiorową dyskusję ze społecznością, w której żyje. Twórczość Mariusza Libla nie ma bowiem w swoim założeniu być kontrowersyjnym komentarzem do rzeczywistości. Sztuka artysty jest czuła i wrażliwa na problemy społeczne, percepcję człowieka i doświadczenia życiowe, każdego kto będzie z nią obcować, podobnie jak on sam jest wyczulony na relacje i wymianę intelektualną z drugą osobą. Jest to szczególnie widoczne w metodzie pracy twórczej artysty, który często działa kolektywnie, pracując w grupach artystycznych: Pinokio, Twożywo, Niczero, lub wspólnie z innymi ludźmi świata artystycznego, jak: Urszula Pieregończuk czy enenek.
farba czarna, pleksi przeźroczysta; 42 x 30 cm, 1/1. Praca stanowi część składową projektu "Ocieniowania" zrealizowanego przez artystę w 2017 roku podczas głośnej wystawy "Późna Polskość", prezentowanej w centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiMariusz Libel (ur. 1978) od wielu lat działa na polu sztuki w przestrzeni publicznej. W latach 1998-2011 wraz z Krzysztofem Sidorkiem tworzył grupę artystyczną „Twożywo”. Od 2011 roku realizuje projekty indywidualne, takie jak: murale, ilustracje, szablony, projekty internetowe, wydawnicze czy plakaty.
Reprezentuje urban-art i dasein zaangażowany. W swojej twórczości łączy ze sobą refleksję filozoficzną i krytyczny namysł nad współczesną rzeczywistością społeczną. Realizuje projekty z pogranicza poezji konceptualnej i grafiki. Jest laureatem Paszportu „Polityki” (2006) w kategorii „Sztuki wizualne” oraz kilkukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Mariusz Libel od zawsze (zarówno w czasach słynnej grupy Twożywo, jak i obecnie) porusza w swojej twórczości tematy społeczne i filozoficzne. Artysta wykorzystuje wieloznaczność słów, za którymi zawsze kryją się ważne pytania egzystencjalne, ujęte w charakterystyczną, typograficzną formę. Mariusz Libel zestawia ze sobą frazy o różnorodnym znaczeniu, dokonując ich dekonstrukcji, co daje odbiorcy możliwość samodzielnego odczytania treści oraz opowiedzenia się po stronie, którą uzna za właściwą. Co istotne, w pracach artysty nie odnajdziemy tylko jednej, prawidłowej odpowiedzi na zadane pytanie. Widz, bez strachu o niezrozumienie, niepoprawność polityczną, lub brak wiary może udzielić odpowiedzi tylko sobie lub też wejść w zbiorową dyskusję ze społecznością, w której żyje. Twórczość Mariusza Libla nie ma bowiem w swoim założeniu być kontrowersyjnym komentarzem do rzeczywistości. Sztuka artysty jest czuła i wrażliwa na problemy społeczne, percepcję człowieka i doświadczenia życiowe, każdego kto będzie z nią obcować, podobnie jak on sam jest wyczulony na relacje i wymianę intelektualną z drugą osobą. Jest to szczególnie widoczne w metodzie pracy twórczej artysty, który często działa kolektywnie, pracując w grupach artystycznych: Pinokio, Twożywo, Niczero, lub wspólnie z innymi ludźmi świata artystycznego, jak: Urszula Pieregończuk czy enenek.