Obraz jest przykładem kompozycji złożonej z układów geometrycznych form o różnej kolorystyce, przenikających i nakładających się wzajemnie. Pozorna fragmentaryczność kompozycji sugeruje jej ciąg dalszy, który rozwija się już poza ramami obrazu. Napięcia wywołują nie tylko wzajemne układy form, lecz także ich barwa. Posługując się wyłącznie płaszczyznami geometrycznymi, artysta nie wprowadził tu, tak często spotykanych na jego płótnach, przedmiotów ze świata realnego, które często nadają jego pracom pewną miękkość.