STAN ZACHOWANIA:
ubytki na krawędziach

POCHODZENIE:
kolekcja Marka Małeckiego

Aleksander Kobzdej, uznawany za jednego z najbardziej interesujących artystów powojennych, związany był ze sztuką informel. Centralny punkt jego twórczości stanowiła materia. Nie była to jednak materia traktowana przedmiotowo – Kobzdej nazywał ją „materią kontrastującą”, czyli taką, która budując strukturę dzieła, pozwala na ukonkretnienie wyłaniających się z niej kształtów, świateł i kolorów. Owa materia przesycona była pewnym rodzajem duchowości i mistyki. Działo się tak zapewne pod wpływem zainteresowania ikoną, a także za sprawą wyprawy do Państwa Środka, podczas której artysta zafascynował się chińską kaligrafią i malarstwem buddyjskich świątyń. Z Azji Aleksander Kobzdej przywiózł amebę, która stała się przyczyną jego śmierci w 1972.

Na początku swojej drogi artystycznej Kobzdej uprawiał malarstwo w duchu postimpresjonizmu i koloryzmu, natomiast pod koniec lat 40. zwrócił się ku malarstwu realistycznemu. We wczesnych latach 50. tworzył obrazy w oficjalnie zadekretowanej przez władze komunistyczne stylistyce socrealizmu, a jego prace cieszyły się dużym uznaniem, o czym świadczą liczne państwowe nagrody i odznaczenia. Jego obraz „Podaj cegłę” z 1949 stał się znakiem rozpoznawczym tego okresu. W tym samym czasie artysta odbył podróże do Chin i Wietnamu, które zaowocowały cyklem rysunków zaprezentowanym w 1954 na XXVII Biennale w Wenecji.

Kobzdej ostatecznie zerwał z realizmem socjalistycznym w 1955, zwróciwszy się ku abstrakcyjnej sztuce materii. Odejściem od dotychczasowej stylistyki w kierunku informelu i malarstwa strukturalnego był cykl prac „Gęstwiny”. Kolejne cykle to kontynuacja poszukiwań i pracy nad formą i fakturą obrazu „Idole” (1958-59) oraz rozpoczęty w 1966 cykl „Szczeliny”, z którego pochodzi prezentowana praca. Koniec lat 60. przyniósł obrazy reliefowe, które stopniowo zaczęły „wychodzić” z ram, co w efekcie doprowadziło do powstania cyklu obiektów malarsko-rzeźbiarskich, zwanych „Hors cadre” (bez ram). Były to struktury formowane z plastycznej masy, wchodzące bez jakichkolwiek ograniczeń w relacje z otaczającą przestrzenią.

Malarstwo olejne Kobzdeja to nieustanne poszukiwania w obrębie materii. Artysta stopniowo odchodził od nadawania obrazom jakichkolwiek znaczeń. Poświęcił się badaniu ich struktury poprzez podkreślanie materialnego statusu i rangi samej farby. Tadeusz Konwicki w swoim wspomnieniu o artyście pisał: „Olek miał szerokie, toporne dłonie o niezbyt długich palcach, jakby stworzone do miętoszenia materii”. Temu zajęciu Kobzdej oddawał się z coraz większą pasją. Szczyt osiągnął w cyklu „Szczeliny”, w którym otworami przełamywał powierzchnię płaskich prostokątnych płócien pomalowanych jednolitym kolorem. Z tytułowych szczelin wylewa się magma materii malarskiej zmieszanej z różnego rodzaju przedmiotami, aby za chwilę w cyklu „Hors cadre” pozostać już tylko rozlanym falującym kolorem. Nie są to już obrazy, ale uwolnione od ograniczeń płótna malarskiego przestrzenne reliefy uformowane na drucianym stelażu z papier mâché.

PODATKI I OPŁATY:

- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.