Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska

Abstrakcja, którą Edward Dwurnik wprowadził do swojego malarstwa szczególnie na początku lat 2000,
pozostaje mniej charakterystycznym kierunkiem w twórczości artysty. Co jednak ciekawe, malarz
przywiązywał do niej duże znaczenie, a niefiguratywne kompozycje postrzegał jako akt czystej malarskiej
ekspresji. Widać to wyraźnie w opisywanym obrazie, z charakterystycznie rozedrganymi i spontanicznie
rozlanymi plamami koloru, który należy do cyklu „Dwudziesty piąty”. W „Obrazie nr 176” znaczącą rolę
odgrywa intensywność barw. Zestawienie dwóch mocnych kolorów: czerwonego i niebieskiego, wypełnia
przestrzeń płótna energetycznym ładunkiem. Malarstwo Dwurnika w takiej odsłonie rzuca nowe światło
nie tylko na zakorzenioną w artyście potrzebę emocjonalnej ekspresji, ale i swobodę procesu twórczego,
która jak twierdził, dawała mu wiele satysfakcji.

08
Edward DWURNIK (1943 Radzymin - 2018 Warszawa)

Obraz nr 176, z cyklu: Dwudziesty piąty, 2003

akryl, technika mieszana, płótno; 144 x 112 cm;
sygn., dat. i autorsko opisany na odwrocie: góra dowolnie [strzałki montażowe] 2003 / E. DWURNIK / » OBRAZ NR 176 « / NR: XXV / 176 / 3002
opisany na krośnie: XXV → 176 → 3002 30.07 - 08.03 oraz MERLIN
na odwrocie oprawy nalepka galeryjna

Zobacz katalog

Polski Dom Aukcyjny

XLVIII Aukcja: Sztuka Współczesna

28.11.2024

20:00

Cena wywoławcza: 55 000 zł
Estymacja: 120 000 - 150 000 zł
Zaloguj się, aby wysłać zgłoszenie


Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska

Abstrakcja, którą Edward Dwurnik wprowadził do swojego malarstwa szczególnie na początku lat 2000,
pozostaje mniej charakterystycznym kierunkiem w twórczości artysty. Co jednak ciekawe, malarz
przywiązywał do niej duże znaczenie, a niefiguratywne kompozycje postrzegał jako akt czystej malarskiej
ekspresji. Widać to wyraźnie w opisywanym obrazie, z charakterystycznie rozedrganymi i spontanicznie
rozlanymi plamami koloru, który należy do cyklu „Dwudziesty piąty”. W „Obrazie nr 176” znaczącą rolę
odgrywa intensywność barw. Zestawienie dwóch mocnych kolorów: czerwonego i niebieskiego, wypełnia
przestrzeń płótna energetycznym ładunkiem. Malarstwo Dwurnika w takiej odsłonie rzuca nowe światło
nie tylko na zakorzenioną w artyście potrzebę emocjonalnej ekspresji, ale i swobodę procesu twórczego,
która jak twierdził, dawała mu wiele satysfakcji.