„Uporządkowanie form polega na podziale płaszczyzny płótna na strefy poziome albo pionowe; tzn. plamy barwne na płótnie są tak rozłożone, że można je w głównych zarysach podzielić na mniejsze względnie większe równoległe pola, które nazywam strefami. Komponując płaszczyznę płótna, układy plam barwnych ściśle dostosowuję do jego krawędzi. Formy zestawiam ze sobą na stykach albo równolegle. Płaszczyzny względem siebie uporządkowane są kierunkami poziomymi i pionowymi. Ważny jest tu problem idealnie płaskiej powierzchni obrazu w ciemnych partiach błyszczącej, w jasnych matowej. Płótno pokrywam przeważnie dużymi barwnymi płaszczyznami, dbając o ich dźwięczność i nasycenie. Stosuję czysty i intensywny kolor, którego prawie nie łamię. ”
Tadeusz Kalinowski 1909-1997. W stulecie urodzin, red. Wojciech Makowiecki, Poznań [2009], s. 232 [Tekst autorski z katalogu: Tadeusz Kalinowski, Galeria A, Gniezno 1969].
olej, akryl, płótno; 60 x 80 cm;
na odwrocie opis autorski (?): TADEUSZ KALINOWSKI / OBRAZ DWÓDZIELNY / AKRYL OLEJ / 1978, Poznań / 60 x 80 cm.
„Uporządkowanie form polega na podziale płaszczyzny płótna na strefy poziome albo pionowe; tzn. plamy barwne na płótnie są tak rozłożone, że można je w głównych zarysach podzielić na mniejsze względnie większe równoległe pola, które nazywam strefami. Komponując płaszczyznę płótna, układy plam barwnych ściśle dostosowuję do jego krawędzi. Formy zestawiam ze sobą na stykach albo równolegle. Płaszczyzny względem siebie uporządkowane są kierunkami poziomymi i pionowymi. Ważny jest tu problem idealnie płaskiej powierzchni obrazu w ciemnych partiach błyszczącej, w jasnych matowej. Płótno pokrywam przeważnie dużymi barwnymi płaszczyznami, dbając o ich dźwięczność i nasycenie. Stosuję czysty i intensywny kolor, którego prawie nie łamię. ”
Tadeusz Kalinowski 1909-1997. W stulecie urodzin, red. Wojciech Makowiecki, Poznań [2009], s. 232 [Tekst autorski z katalogu: Tadeusz Kalinowski, Galeria A, Gniezno 1969].